پناہ گزین ٹیچر میلک کیماز کے ساتھ انٹرویو

میلک کیمازترکی سے تعلق رکنے ولا ایک پناہ گزین ہے اور اس وقت ایمسٹرڈیم کے ایک بین الاقوامی ہائی اسکول میں ریاضی کے استادنی کے طور پر کام کرتی ہے۔ اسکول میں وہ MAVO, HAVO اور VWO کےطلباء کو ڈچ میں ریاضی سکھاتی ہے۔

How did you end up in the Netherlands?

آپ نیدرلینڈ میں کیسے آئے؟

میلک اپنے شوہر کے ساتھ ترکی سے بھاگ گئی تہی اور ہالینڈ آنے سے پہلے، وہ تین سال تک عراق میں رہے، جہاں میلک نے ریاضی کے استادنی کے طور پر وظیفہ انجام دیا۔ جب میلک حاملہ ہوئیں، تو وہ جانتی تہی کہ ترکی واپس جانا اور عراق میں رہنا اب کوئی آپشن نہیں ہے۔ وہ اپنی بیٹی کے بہتر مستقبل کے لیے کچھ کرنا چاہتی تھی۔ پہلے انھیں اندازہ نہیں تھا کہ وہ کہاں جا سکتے ہیں۔میلک نے بتایا کہ، “ہمارے پاس کسی یورپی ملک کا ویزا نہیں تھا اور نہ ہی امریکہ جانے کے لیے گرین کارڈ”۔ انٹرنیٹ پر راہ حل کی جانج پرتال میں کچھ وقت گزارنے کے بعد انہیں معلوم ہوا کہ ہالینڈ ایک ایسا ملک ہے جہاں پناہ گزینوں کو استقبال کیا جاتا ہے، جہاں انہیں مدد مل سکتی ہے اور جہاں وہ آزاد ہیں۔ میلک کاکہنا ہے،”آزادی میرے لیے بہت اہم ہے، اسی لیے ہم نیدرلینڈ آئے”۔ اب میلک اور اس کے شوہر پانچ سال سے ہالینڈ میں رہ رہے ہیں۔ “یہ بہت بڑا قدم تھا، اورشروع میں مجھے آراستہ ہونے میں بہت مشکل کا سامنا کرنا پڑا۔ مجھے معلوم نہیں تھا کہ ہالینڈ میں رہنے کا کیا مطلب ہے۔ میں ہالند کی زبان نہیں جانتی تھی اور نہ ہی ڈچ ثقافت کے بارے میں کچھ پتہ تھا”۔ میلک اور اس کے شوہر خود ھی ہالینڈ آئے تھےاور ہالینڈ میں ان کا کوئی رشتہ دار یا جاننے والا نہیں رہتاتھا۔

آپ ریاضی کے استاد نی کیوں بنے؟

“جب میں چھوٹی تھی تو ریاضی کی استانی بننا میرا خواب نہیں تھا۔لیکن بعدمیں مجھے انتخاب کرنا تھاکہ میں کس سمت جانا چاہتی ہوں۔ اورمیں جانتی تھی کہ مجھے ریاضی پسند ہے۔ میں ریاضی کو ایک قسم کے کھیل کے طور پر دیکھتی ہوں یا پھرایک پہیلی کی طرح جسے میں حل کرنا چاہتی ہوں۔ اس کے علاوہ، میں یہ بھی جانتی تھی کہ دوسرے لوگوں کو ریاضی پڑھانا مجھےپسند تھا۔ اکثر مجھے اپنے بھائیوں یا اپنے گھر والوں کو چیزیں سمجھانا پڑتی تھیں اور مجھے یہ کرنا پسند تھا۔ اس لیے ریاضی کی استانی بننے کا انتخاب ایک اچھا فیصلہ تھا۔”

آپ کو کن دشواریوں کا سامنا کرنا پڑا ہے؟

جب میلک اور اس کے شوہر نیدرلینڈ آئے تو سب کچھ شروع سے شروع کرنا پڑا۔ انہیں ڈچ زبان یا ثقافت کے بارے میں کوئی اندازہ نہیں تھا۔ ایک AZC واقع ایمسٹرڈیم میں میلک نے خود کو ڈچ زبان کی بنیادی باتیں ایک کتاب سے جو آنکہ دسترس میں تھی، سکھائی ۔ وہ دس مہینہ AZC میں اپنے شوہر اور اپنی نو زاد بیٹی کہ ساتھ رہی۔ اب وہ جنوب مشرقی ایمسٹرڈیم میں اپنے خاندان کے ساتھ ایک گھر میں رہتی ہے۔ اپنے ڈچ کو بہتر بنانے کے لیے، اس نے ایمسٹرڈیم کی میونسپلٹی کی طرف سے پیش کردہ ایک مفت کورس کیا۔ اس کہ علاوہ اس نے Hogeschool van Amsterdam میں “Orientation Track Statusholders for the Classroom” (Oriëntatietraject Statushouders voor de Klas) بھی مکمل کیا۔ اس ٹریک کہ مدد سے نے نہ صرف اسے ڈچ زبان میں مہارت حاصل ہوی بلکہ اسے ڈچ کی تعلیمی نظام کے بارے میں بھی علم ہوا اورپر اسے سیکنڈری اسکول میں انٹرن شپ حاصل کرنے کا موقع ملا۔

اب وہ اسی اسکول میں ریاضی کی استانی کے طور پر کام کر رہی ہیں۔ یہ سب کچھ دیکہنےاور سنے میں آسان لگتی ہے۔ میلک نے بتایا کہ تدریسی ملازمت تلاش کرنا ناقابل یقین حد تک مشکل تھا۔ مثال کے طور پر، اس نے 40 سے زیادہ اسکولوں کے لیے درخواست دی جن میں سے صرف 5 اسکولوں نے جواب دیا۔ آخر میں، وہ دو اسکولوں میں سے انتخاب کر سکتی تھی۔ وہ بہت اداس تھی کہ کچھ اسکولوں نے بالکل جواب نہیں دیا تھا۔ “میں مختلف ہوں، میں سمجھتا ہوں، لیکن مجھے جواب کی توقع تھی ، خاص طور پر جب نیدرلینڈز میں اساتذہ کی کمی ہے۔” میلک نے محسوس کیا کہ ڈچ لوگ پہلے اس پر بھروسہ نہیں کرتے تھے۔ “وہ دوسرے لوگوں سے ڈرتے ہیں۔ وہ پہلے تو آپ پر یقین نہیں کرتے، لیکن ایک بار جب آپ ان کا اعتماد حاصل کر لیں تو سب اچھا ہے اور وہ بہت اچھے اور پیارے لوگ ہیں۔”

ترکی اور ڈچ کے تعلیمی نظام میں کیا فرق ہے؟

“ڈچ تعلیم ترکی سے تھوڑی مختلف ہے۔” مثال کے طور پر، میلک نے سمجھایا کہ ترکی میں اسکولوں کی بھی مختلف سطحیں ہیں۔ لیکن فرق انکہ عمروں کا ہے جس میں بچوں کی سطح تبدیل ہوتی ہے۔ مثال کے طور پر، ترکی میں ابتدائی اسکول بھی آٹھ سال کا ہے، لیکن ہالینڈ میں بچے کم عمر میں ہائی اسکول جاتے ہیں۔ اس کی وجہ سے، میلک کو یہ لگتا ہے کہ ڈچ بچے جو ابھی ہائی اسکول شروع کر رہے ہیں ان میں تھوڑا سا بچکانہ گی ہیں۔ میلک نے جو دیکھا وہ یہ ہے کہ ڈچ بچے بہت زیادہ خود مختار ہیں۔ ‘یہاں کے بچے بہت زیادہ فعال ہیں۔ ترکی میں استاد کو 100 فیصد فعال ہونا ضروری ہے، اور طالب علم صرف اس کی پیروی کرتے ہیں جو کہا جاتا ہے. “ہالینڈ میں، بچے اسائنمنٹس آزادانہ طور پر انجام دیتے ہیں بغیریہ کہ استاد ہر چیز کی وضاحت کرے۔” ایک اور فرق یہ ہے کہ ہالینڈ میں بہت سے مختلف قسم کے اسکول ہیں، جیسے کہ سرکاری، نجی یا عیسائی اسکول۔ ترکی میں صرف ایک قسم کا اسکول ہے۔

مستقبل کو دیکھتے ہوئے۔

اگرچہ میلک کو ترکی میں اپنے خاندان اور دوستوں اور اپنی ثقافت کی کمی محسوس ہوتی ہے، پھر بھی وہ ہالینڈ آنے کے انتخاب سے خوش ہے۔ اس کے خاندان اور دوست وقتاً فوقتاً اس سے ملنے آتے ہیں لیکن وہ خود ترکی واپس نہیں جا سکتی۔ میلک لیے سب سے اہم چیز آزادی ہے جو اسے ہالینڈ میں حاصل ہے۔وہ دوسرے پناہ گزینوں کو بتانا چاہتی ہےکہ شروع میں ہالینڈ آنا اور یہاں استاد بننا ایک بہت مشکل مرحلہ ہے، لیکن آپ کو کبھی بھی ہمت نہیں ہارنی چاہیے اور ہمیشہ اپنی پوری کوشش کرنی چاہیے۔ یہ وقت کے ساتھ آسان اور آسان ہو جاتا ہے.

.

Written by Georgette Schönberger

Translated by Uzair Ahmad Saleem  from [https://brokenchalk.org/interview-with-melek-kaymaz/]

مقابلة مع ملك كيماز

بواسطة جورجيت شونبرغر

ترجمة ن.محمد

ملك كيماز لاجئة تركية تعمل حاليًا كمدرسة رياضيات في إحدى المدارس الثانوية الدولية في أمستردام.حيث تقوم بتدريس الرياضيات باللغة الهولندية لطلاب المدارس الثانوية المختلفة.

كيف انتهى بها الأمر في هولندا؟

هربت ملك وزوجها من تركيا. عاشوا في العراق لمدة ثلاث سنوات قبل القدوم إلى هولندا، حيث عملت ملك كمدرسة رياضيات.ولكن عندما حملت بطفلتها، عرفوا أن العودة إلى تركيا والبقاء في العراق ليس ضمن الخيارات المتاحة لهم. سعى الأبوين لمستقبل أفضل لابنتهم، لم يكن لديهم أي فكرة عن المكان الذي يمكنهم الذهاب إليه، حيث أوضحت ملك: “لم يكن لدينا تأشيرة لدخول دولة أوروبية، ولا بطاقة خضراء للانتقال إلى الولايات المتحدة”. بعد قضاء بعض الوقت في البحث عن خياراتهم على الإنترنت، اكتشفوا أن هولندا بلد ترحب باللاجئين، حيث يمكنهم الحصول على المساعدة والحرية. اكملت ملك “الحرية، هذا مهم جدًا بالنسبة لي، هذا هو سبب قدومي إلى هولندا”. والآن، تعيش هي وزوجها في هولندا منذ خمس سنوات. 

كانت خطوة كبيرة، كان لدي صعوبة كبيرة في التكيف في البداية، لم أكن أعرف معنى العيش في هولندا. لم أكن أتحدث اللغة ولا أعرف أي شيء عن الثقافة الهولندية”. كان الزوجان في هولندا بمفردهم، بدون أي أقارب أو معارف.

 

لماذا أصبحت مدرسة رياضيات؟

أوضحت ملك “عندما كنت طفلة، لم يكن حلمي أن أصبح مدرسة رياضيات.ولكن فيما بعد، كان علي أن أتخذ خيارًا، إلى أي اتجاه أريد أن أذهب. كنت أعرف أنني أحب الرياضيات. أراها كلعبة أو لغز أريد حله. كما كنت أعرف أنني أحب تدريس الرياضيات للآخرين. غالبًا ما كان علي أن أشرح الأشياء لإخوتي أو عائلتي وأحببت ذلك. لذلك، كان الخيار لأصبح مدرسة رياضيات خيارًا جيدًا جدًا”.

 

ما هي التحديات التي واجهتها ملك؟

عندما وصلت ملك وزوجها إلى هولندا، كان عليهما أن يبدآ من الصفر، لم يكن لديهما فكرة عن اللغة الهولندية أو الثقافة الهولندية. في مركز للاجئين في أمستردام، علمت ملك نفسها اساسيات اللغة الهولندية من خلال الكتب المتوفرة هناك. انتهى بها المطاف بالعيش لمدة 10 أشهر في المركز مع زوجها وابنتها حديثة الولادة. الآن تعيش في منزل مع عائلتها في جنوب شرق أمستردام. اتخذت دورة مجانية تقدمها بلدية أمستردام لتحسين لغتها الهولندية. كما أنها أكملت “مسار التوجيه لحاملي حق الإقامة في الفصول الدراسية” في كلية هوخسكول فان أمستردام. لم يساعدها هذا المسار فقط على إتقان الهولندية، ولكنه أيضًا علمها نظام التعليم الهولندي الذي مكنها من الحصول على فترة تدريبية في مدرسة ثانوية.

حتى الان تعمل ملك في نفس المدرسة معلمة للرياضيات. تبدو الأمور أسهل مما هي عليه. كما أنها وجدت صعوبة بشكل لا يصدق في العثور على وظيفة تعليمية. حيث تقدمت بطلب لأكثر من 40 مدرسة، ولم تستجب لها سوى 5 مدارس. في النهاية، استطاعت الاختيار ما بين مدرستين. لكنها كانت حزينة جدًا لأن بعض المدارس لم ترد عليها. اردفت ملك”أفهم أنني مختلفة لكني ما زلت اتوقع وأنتظر الرد، خاصةً نظرًا لنقص المعلمين في هولندا”.

شعرت ملك بأن الهولنديين لم يثقوا بها في البداية. قالت “يخافون من الآخرين، ولا يصدقونك في البداية، ولكن بمجرد اكتساب ثقتهم، تصبح الامور احسن ويتعاملون معك بطريقة لطيفة وحلوة”.

 

ما هي الاختلافات بين النظامين التعليميين التركي والهولندي؟

“التعليم الهولندي يختلف قليلاً عن التعليم التركي.” شرحت لنا ملك أن المدارس في تركيا لديها مستويات مختلفة أيضاً. ولكن الفرق هو الأعمار التي يغير فيها الأطفال المستويات. على سبيل المثال، المدرسة الابتدائية في تركيا تستمر لمدة 8 سنوات أيضاً، لكن الأطفال في هولندا يذهبون إلى المدرسة الثانوية في سن أصغر. بسبب هذا، شعرت ملك أن الأطفال الهولنديين الذين يبدؤون المدرسة الثانوية حديثاً يبدون أكثر طفولية. كما لاحظت أن الأطفال الهولنديين أكثر استقلالية بكثير. “الأطفال هنا أكثر نشاطاً بكثير. في تركيا، يجب على المعلم أن يكون نشطاً بنسبة 100 في المائة، والطلاب يتبعون فقط ما يقال.” الفرق الآخر هو أنه في هولندا هناك أنواع مدارس مختلفة، مثل المدارس العامة والخاصة والمدارس المسيحية. في تركيا، هناك نوع واحد فقط من المدارس.

 

نظرة إلى المستقبل

 

تعبر ملك عن سعادتها بقرارها بالانتقال إلى هولندا على الرغم من الشوق إلى عائلتها وأصدقائها في تركيا وثقافتها. عائلتها وأصدقائها يزورونها بين الحين والآخر، لكنها لا يمكنها العودة إلى تركيا. حيث يعد الشيء الأكثر أهمية بالنسبة لها هو الحرية التي تتمتع بها في هولندا. تريد ملك أن توضح للاجئين الآخرين أن الخطوة الأولى بالقدوم إلى هولندا والعمل كمدرس هنا صعبة للغاية، ولكن يجب عليهم عدم الاستسلام وبذل قصارى جهدهم، مع الوقت يصبح الأمر أسهل.

Melek Kaymaz ile Röportaj

Written by Georgette Schönberger

Melek Kaymaz, Türkiye’den bir mülteci ve şu anda Amsterdam’da uluslararası bir lisede matematik öğretmeni olarak çalışıyor. Okulda mavo (orta öğretim), havo (12 ve 17 yaş arası kıdemli genel orta öğretim) ve vwo (ön lisans) öğrencilerine Felemenkçe matematik öğretiyor.

Hollanda’ya nasıl geldin?

Melek, eşiyle birlikte Türkiye’den göç etti. Hollanda’ya gelmeden önce, eşi ile birlikte Irak’ta  üç yıl yaşadılar ve Melek bu sürede orada matematik öğretmeni olarak çalıştı. Melek hamile kaldığında, Türkiye’ye dönmenin veya Irak’ta kalmanın onlar için artık bir seçenek olmadığını biliyorlardı. Kızları için, daha iyi bir gelecek için bir şeyler yapmak istediler. İlk başta nereye gideceklerini bilemiyorlardı, Melek’in de açıkladığı gibi, “Ne bir Avrupa ülkesi için vizemiz, ne de ABD’ye taşınmak için ‘yeşil kartımız’ vardı.”. İnternetteki olanaklarını araştırmak için biraz zaman harcadıktan sonra, Hollanda’nın mültecilerin hoş karşılandığı, yardım alabilecekleri ve özgür oldukları bir ülke olduğunu öğrendiler. “Özgürlük benim için çok önemli, bu yüzden Hollanda’ya geldik”. Şimdi Melek ve eşi beş yıldır Hollanda’da yaşıyorlar.

“Bu adım çok büyüktü ve başlangıçta uyum sağlamakta çok zorlandım. Hollanda’da yaşamanın ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Henüz dili bilmiyordum ve Hollanda kültürü hakkında hiçbir şey bilmiyordum.”. Melek ve eşi, Hollanda’da yaşayan akrabaları veya tanıdıkları olmadığı için Hollanda’ya tek başlarına geldiler.

 

Neden matematik öğretmeni oldun?

 

“Küçükken matematik öğretmeni olmak benim hayalim değildi. Daha sonra, hangi yöne gitmek istediğime dair bir seçim yapmak zorunda kaldım. Matematiği sevdiğimi biliyordum. Matematiği bir tür oyun ya da  çözmek istediğim bir bilmece olarak görüyorum. Ayrıca, diğer insanlara matematik öğretmeyi sevdiğimi de biliyordum. Çoğu zaman kardeşlerime veya aileme bir şeyler anlatmak zorunda kalıyordum ve aslında bunu yapmayı seviyordum. Bu yüzden de bir matematik öğretmeni olmak çok iyi bir seçimdi”.

 

Hangi zorluklarla karşılaştınız?

Melek ve eşi Hollanda’ya geldiklerinde sıfırdan başlamak zorunda kaldılar. Hollanda dili veya kültürü hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Melek, Amsterdam’daki bir AZC (Sığınmacılar için Merkez)’de bulabildiği bir kitapla kendi kendine Hollanda dilinin temellerini öğrendi. Kocası ve yeni doğan kızıyla ‘Sığınmacı Merkezi’nde 10 ay yaşadı. Şimdi Güneydoğu Amsterdam’da ailesiyle birlikte bir evde yaşıyor. Felemenkçesini geliştirmek için Amsterdam Belediyesi tarafından verilen ücretsiz bir kursa katıldı. Ayrıca Hogeschool van Amsterdam’da “Sınıf için Oryantasyon İzleme Durumu Sahipleri”ni (Oriëntatietraject Statushouders voor de Klas) tamamladı. Bu adım, onun sadece Felemenkçe diline hakim olmasına yardımcı olmakla kalmadı, aynı zamanda ona Hollanda eğitim sistemini öğretti ve bir ortaokulda staj yapmasına olanak sağladı.

 

Melek halen aynı okulda matematik öğretmeni olarak çalışıyor. Bu süreç ona eskisinden daha kolay geliyor. Melek bize öğretmenlik işi bulmanın inanılmaz derecede zor olduğunu söyledi. Örneğin, 40’tan fazla okula başvurdu ve bunlardan sadece 5 okuldan yanıt alabildi. Ve bu durumda iki okul arasında seçim yapabilirdi. Bazı okulların hiç yanıt vermemesine çok üzüldü. “Farklıyım, bunu anlıyorum ama özellikle Hollanda’da öğretmen açığı olduğu için bir yanıt bekliyordum.”

 

Melek ilk başta Hollandalıların kendisine güvenmediğini hissetti. “Başkalarından korkuyorlar, ilk başta sana inanmıyorlar ama güvenlerini kazandıktan sonra daha iyi gidiyor, çok iyi ve tatlılar.”

 

Türk ve Hollanda eğitim sistemleri arasında ne gibi farklılıklar var?

“Hollanda eğitimi Türk eğitiminden biraz farklı.” Mesela Melek bize Türkiye’deki okulların da farklı seviyelerinin olduğunu anlattı. Ancak fark, çocukların seviyeleri değiştirdiği yaşlardadır. Örneğin Türkiye’de ilkokul sekiz yıl ama Hollanda’da çocuklar liseye daha erken yaşta gidiyor. Bu nedenle Melek, liseye yeni başlayan Hollandalı çocukların biraz çocuksu olduğu hissine kapılıyor. Melek’in fark ettiği şey, Hollandalı çocukların çok daha bağımsız olduğuydu. “Buradaki çocuklar çok daha aktif. Türkiye’de öğretmen yüzde 100 aktif olmak zorunda ve öğrenciler sadece söyleneni takip ediyorlar. Hollanda’da çocuklar, öğretmenin her şeyi açıklamasına gerek kalmadan ödevlerde bağımsız çalışıyor.” Diğer bir fark ise, Hollanda’da devlet, özel veya Hristiyan okulları gibi çok daha farklı türde okulların olması. Türkiye’de ise tek tipte okul var.

 

Geleceğe Bakmak

Melek, Türkiye’deki ailesini, arkadaşlarını ve kültürünü özlese de Hollanda’ya gelme seçiminden memnun. Neyse ki ailesi ve arkadaşları zaman zaman onu ziyaret ediyor. Yine de kendisi Türkiye’ye geri dönemiyor. Onun için en önemli şey Hollanda’da sahip olduğu özgürlük. Melek, Hollanda’ya gelip burada öğretmen olmanın başlangıçta çok zor bir adım olduğunu, ancak asla pes etmemeniz ve her zaman elinizden gelenin en iyisini yapmanız gerektiğini diğer mültecilere iletmek istiyor. “Zamanla her şey daha da kolay hale geliyor.”

 

Translated by Müge Çınar from https://brokenchalk.org/interview-with-melek-kaymaz/

Wywiad z Melek Kaymaz

Melek Kaymaz jest Turecką emigrantką i obecnie pracuje jako nauczycielka w międzynardowym liceum w Amsterdamie. W szkole uczy matematyki po holendersku.

 

Jak trafiła Pani do Holandii?

Melek uciekła z Turcji ze swoim mężem. Przed przybyciem do Holandii, oboje mieszkali w Iraku przez 3 lata, gdzie Melek pracowała jako nauczycielka matematyki. Kiedy kobieta zaszła w ciążę, małżeństwo wiedziało, że powrót do Turcji lub pozostanie w Iraku były niemożliwe. Oboje chcieli czegoś więcej dla ich córki, chcieli lepszej przyszłości. Na początku, nie mieli pojęcia gdzie mogliby pojechać, Melek wyjaśnia, “Nie mieliśmy ani wizy ani ‘zielonej karty’, żeby pojechć do Stanów.” Po spędzeniu godzin na szukaniu możliwości w Internecie, dowiedzieli się, że Holndia jest krajem, który wita uchodźców i gdzie mogą otrzymać pomoc oraz gdzie będą wolni. “Wolność jest dla mnie bardzo ważna i dlatego przyjechaliśmy do Holandii.” Obecnie Melek i jej mąż mieszkają w kraju już pięć lat.

“To był ogromny krok i na początku było mi bardzo trudno się dostosować, nie miałam pojęcia jak się żyje w Holandii. Nie znałam jeszcze języka i nie wiedziałam nic o holenderskiej kulturze.” Jej mąż i ona przyjechali do Holandii sami, nie mieli tam żadnych bilskich ani znajomych.

 

Jak została Pani nauczycielką matematyki?

“Kiedy byłam mała, to było moje marzenie, żeby zostać nauczycielką matematyki. Później musiałam dokonać wyboru w jakim kierunku chciałabym iść. Wiedziałam, że kocham matematykę. Postrzegam ją jako rodzaj gry lub zagadki, którą chcę rowiazać. W dodatku, wiedziałam, że chcę uczyć matematyki innych. Często musiałam wyjaśniać różne rzeczy moim braciom albo rodzinie i bardzo to lubiłam. Dlatego wybór kariery nauczycielki matematyki był bardzo dobrą decyzją.

 

Jakie wyzwania Pani napotkała?

Kiedy Melek i jej maż przyjechali do Holandii, musieli zacząć od zera. Nie mieli pojęcia o języku ani kulturze. W AZC[1] w Amsterdamie, Melek nauczyła się podstaw holenderskiego  z ksiażki, którą tam dostała. Przez 10 miesięcy mieszkała tam z mężem i niedawno narodzoną córką. Teraz mieszka z rodziną w domu w południowej części miasta. Aby udoskonalić swój holenderski, Melek zapisała się na darmowy kurs językowy zaproponowany przez władze administracyjne miasta. Poza tym, kobieta ukończyła “Kurs Orientacyjny” w Hogeschool van Amsterdam. Ten kurs pozwolił jej udoskonalić holenderski, nauczył o systemie edukacji i dzięki niemu dostała staż w szkole średniej.

Obecnie pracuje w tej samej szkole jako nauczycielka matematyki. Cały ten proces wydaje się teraz łatwiejszy niż był. Melek powiedziała nam, że miała ogromne trudności ze znalezieniem pracy jako nauczycielka. Na przykład, zaaplikowała do ponad 40 szkół, z których tylko 5 odpowiedziało. Ostatecznie mogła wybrać między dwoma szkołami. Była bardzo smutna, że niektóre szkoły wcale nie odpowiedziały. “Jestem inna, rozumiem, ale oczekiwałam odpowiedzi, zwłaszcza kiedy Holandia mierzy się z deficytem nauczycieli.”

Melek czuła, że Holendrzy jej nie ufali. “Boją się innych ludzi, nie wierzą ci na początku, ale kiedy zdobędziesz ich zaufanie, sa bardzo mili i uroczy.”

Jaki sa różnice między tureckim a holenderskim systemem edukacyjnym?

“Holenderska edukacja jest trochę inna niż turecka.” Melek wyjaśniła, że szkoły w Turcji rówież mają różne poziomy. Ale różnicą jest wiek w jakim dzieci zmieniają poziomy. Na przykład szkoła podstawowa w Turcji trwa 8 lat, ale dzieci w Holandii idą do liceum rok wcześniej. W zwiazku z tym, Melek ma wrażenie, że holenderscy nastolatkowie, którzy zaczynają szkołę średnia sa jeszcze dziecinni. Co ciekawe, kobieta zauważyła, że dzieci są bardziej niezależne. “Dzieci tutaj są bardziej aktywne. W Turcji, nauczyciel musi być zaangażowany w 100%, a uczniowie tylko wykonują polecenia. W Holandii, zaś dzieci wykonują zadania niezależnie i bez pomocy nauczyciela.” Kolejną różnicą jest to, że w Holandii jest więcej rodzajów szkół, takich jak publiczne, prywatne lub chrześcijańskie. W Turcji jest tylko jeden rodzaj szkoły.

 

Patrząc w przyszłość

Mimo to, że Melek tęskni za rodziną i przyjaciółmi z Turcji oraz swoją kulturą, wciaż jest zadowolona z decyzji przeporowadzki do Holandii. Na szczęście jej rodzina i przyjaciele odwiedzają ją od czasu do czasu, gdyż ona nie może wrócić do Turcji. Najważniejszą wartością dla niej jest wolność, którą ma tutaj. Melek chciałaby przekazać innym uchodźcom, że na początku jest bardzo trudno, żeby przyjechać do Holandii i zostać tu nauczycielem, ale oni nie powinni się nigdy poddawać i robić to co potrafią najlepiej. Z czasem wszystko staje się łatwiejsze.

 

Przeprowadziła Georgette Schönberger

Przetłumaczyła Maja Przybyszwska

 

[1] Centrum dla osoób ubiegających się o azyl.

 

ENTREVISTA A MELEK KAYMAZ

ENTREVISTA A MELEK KAYMAZ

Por Georgette Schönberger

Melek Kaymaz es una refugiada de Turquía que actualmente trabaja como profesora de matemáticas en una escuela de secundaria internacional en Ámsterdam. En la escuela enseña matemáticas en holandés a estudiantes de MAVO, HAVO y VWO.

¿Cómo acabó en Holanda?

Melek huyó de Turquía con su marido. Antes de llegar a Países Bajos, habían vivido en Iraq durante tres años, donde Melek trabajó de profesora de matemáticas. Cuando Melek se quedó embarazada, supieron que tanto volver a Turquía como quedarse en Iraq no serían buenas opciones. Querían un futuro mejor para su hija. En un principio, no tenían ni idea de donde podrían ir, explica Melek, “No teníamos visados para viajar a un país europeo, ni tampoco una green card para mudarnos a Estados Unidos.” Después de pasar un tiempo buscando opciones en Internet, descubrieron que en Holanda estaban dispuestos a recibir refugiados, un sitio en el que recibir ayuda y ser libres. “La libertad, esto es lo importante para mí; es la razón por la que nos mudamos a Países Bajos.” Ahora, Melek y su marido llevan viviendo en Holanda des de hace 5 años.

“Fue un paso enorme, y, al principio, me costó mucho adaptarme; no tenía ni idea de lo que implicaba vivir en Países Bajos. No conocía la lengua aún y desconocía la cultura neerlandesa por completo.” Melek y su marido se mudaros a Países Bajos solos, ya que ninguno de sus

¿Por qué se convirtió en profesora de Matemáticas?

“Cuando era pequeña no era mi sueño convertirme en profesora de matemáticas. Mas tarde en la vida tuve que tomar la decisión de que dirección quería tomar, y sabía que amaba las matemáticas. Veo las matemáticas como una especie de juego, un puzle que hay que resolver. Además, también supe que me gustaba enseñar matemáticas a otras personas. En muchas ocasiones tuve que explicar cosas de matemáticas a mis hermanos o a mi familia, y siempre me gustaba hacerlo. Así, la decisión de convertirme en docente de matemáticas fue una opción perfecta.”

¿Qué retos ha encontrado a lo largo del camino?

Cuando Melek y su marido llegaron a Países Bajos, tuvieron que empezar de cero. No sabían nada de neerlandés ni conocían la cultura. En un AZC de Ámsterdam, Melek te enseñó a si misma lo esencial de la lengua holandesa usando un libro que encontró ahí. Acabó viviendo durante 10 meses en el AZC con su marido y su hija recién nacida. Ahora vive en una casa con su familia en el sureste de Ámsterdam. También completó el “Curso de Orientación para el Estatus en la Clase” (Oriëntatietraject Statushouders voor de Klas), lo que no solo le permitió mejorar su holandés sino que también le permitió conocer el sistema educativo holandés y acceder a unas prácticas de docencia en una escuela de secundaria.

Actualmente aún trabaja en esta misma escuela como profesora de matemáticas. El proceso suena más fácil de lo que fue en realidad. Melek explica que fue tremendamente difícil encontrar trabajo como docente. Por ejemplo, ella aplicó para obtener la posición en más de 40 escuelas, pero sólo 5 escuelas le respondieron. Al final, ella pudo escoger entre dos escuelas. Sin embargo, le entristeció que muchos centros la ignorasen. “Soy diferente, esto lo entiendo; aun así, espero una respuesta como mínimo, especialmente con el déficit de profesores que hay en Holanda.”

Inicialmente, Melek sintió que los neerlandeses no confiaban el ella. “Les asusta la gente de fuera, al principio no te creen, pero una vez ganas su confianza, entonces todo va bien, son muy simpáticos y agradables.”

¿Qué diferencias hay entre el sistema educativo turco y el neerlandés?

“El sistema holandés es algo diferente al turco.” Por ejemplo, Melek nos explica que en las escuelas turcas tienen también diferentes niveles, pero lo que cambia es la edad en la que los niños cambian de nivel. Así, la escuela primaria en Turquía también dura ocho años, pero los niños holandeses entran a la escuela secundaria a una edad más temprana. Por esto, Melek sintió que los niños neerlandeses que justo empezaban la secundaria eran un poco infantiles. Lo que Melek también notó es que los niños holandeses son mucho más independientes. “Los niños aquí son mucho más activos. En Turquía el profesor tiene que estar al 100% y los estudiantes solo siguen lo que les es ordenado. En Holanda, los niños y niñas trabajan autónomamente en las tareas asignadas sin la constante instrucción del profesor.” Otra diferencia es que en Holanda hay muchos tipos de escuela distintos; públicas, privadas o cristianas, por ejemplo. En Turquía, en cambio, solo hay un único tipo de escuela.

De cara al futuro.

Aunque Melek echa de menos a su familia y amigos en Turquía y a su cultura, está contenta con su decisión de mudarse a Países Bajos. Por suerte, su familia y amigos la visitan de vez en cuando, pero ella no puede volver. Lo más importante para ella es la libertad que ha obtenido en Holanda. A Melek le gustaría comunicar a otros refugiados que, aunque sea difícil mudarse a Países Bajos y encontrar trabajo docente, uno no debe rendirse y hay que darlo todo para conseguirlo. Con el tiempo se hace más fácil.

Traducido de https://brokenchalk.org/verhaal-van-melek-kaymaz-na-alle-strijd-begint-een-gevluchte-leraar-les-te-geven/

Mahojiano na Melek Kaymaz

Imeandikwa na Georgette Schönberger

Kutafsiriwa na Joseph Kamanga

Melek Kaymaz ni mkimbizi kutoka Uturuki na kwa sasa anafanya kazi kama mwalimu wa hesabu katika shule ya kimataifa ya upili huko Amsterdam. Shuleni anafundisha hesabu kwa Kihaolandi kwa wanafunzi wa Mavo, Havo, na Vwo.

 

Ulifika Uholanzi vipi?

Melek alikimbia Uturuki na mumewe. Kabla ya kuja Uholanzi, walikuwa wanaishi Iraq kwa miaka mitatu, ambapo Melek alifanya kazi kama mwalimu wa hesabu. Walipogundua kwamba Melek alikuwa mjamzito, walijua kwamba kurudi Uturuki na kubaki Iraq sio chaguo tena. Walitaka kufanya kitu kwa ajili ya binti yao, kwa mustakabali bora. Awali, hawakuwa na wazo la kwenda wapi, kama alivyoeleza Melek, “Hatukuwa na visa ya kwenda nchi ya Ulaya, wala ‘kadi ya kijani’ ya kwenda Marekani.” Baada ya kutumia muda kuchunguza fursa zao kwenye mtandao, waligundua kwamba Uholanzi ni nchi ambapo wakimbizi wanakaribishwa, wanaweza kupata msaada na wako huru. “Uhuru, huo ni muhimu sana kwangu, ndiyo sababu tulikuja Uholanzi”. Sasa Melek na mumewe wamekuwa wanaishi Uholanzi kwa miaka mitano.

“Hatua hii ilikuwa kubwa sana, na, mwanzoni, nilikuwa na wakati mgumu sana kuzoea, sikujua maana ya kuishi Uholanzi. Sikujua lugha bado na sikuwa na ujuzi wowote kuhusu utamaduni wa Kiholanzi.” Yeye na mumewe walikuja Uholanzi peke yao, kwani hawana jamaa au marafiki wanaoishi Uholanzi.

 

Kwa nini ukawa mwalimu wa hesabu?

“Wakati nilipokuwa mdogo, sio ndoto yangu kuwa mwalimu wa hesabu. Baadaye katika maisha nililazimika kufanya uchaguzi, kwa upande gani nilitaka kwenda. Nilijua ninalipenda hesabu. Nayaona hesabu kama mchezo au puzzle ambao ninataka kushinda. Zaidi ya hayo, nilijua pia kwamba ninapenda kufundisha hesabu kwa watu wengine. Mara nyingi nililazimika kufafanua mambo kwa ndugu zangu au familia yangu na nilifurahi sana kufanya hivyo. Kwa hiyo, uamuzi wa kuwa mwalimu wa hesabu ulikuwa uamuzi mzuri sana.”

 

Je, changamoto gani umekutana nazo?

Wakati Melek na mumewe walipofika Uholanzi, walilazimika kuanza upya. Hawakujua lugha au utamaduni wa Kiholanzi. Katika kituo cha mapokezi ya wakimbizi (AZC) huko Amsterdam, Melek alijifunza misingi ya lugha ya Kiholanzi kwa kutumia kitabu alichopata hapo. Alimaliza kuishi kwa miezi 10 katika kituo cha AZC pamoja na mumewe na binti yao aliyezaliwa hivi karibuni. Sasa anaishi katika nyumba pamoja na familia yake kusini-mashariki mwa Amsterdam. Ili kuboresha Kiholanzi chake, alisoma kozi ya bure iliyotolewa na manispaa ya Amsterdam. Pia alimaliza “Oriëntatietraject Statushouders voor de Klas” katika Hogeschool van Amsterdam. Kozi hii ilimsaidia sio tu kutawala lugha ya Kiholanzi, bali pia kumfundisha mfumo wa elimu ya Kiholanzi na kumwezesha kupata mafunzo ya vitendo kwenye shule ya upili.

 

Sasa bado anafanya kazi katika shule hiyo hiyo kama mwalimu wa hesabu. Mchakato huu unaonekana rahisi kuliko ilivyokuwa. Melek alitueleza kwamba alipata ugumu sana kupata kazi ya kufundisha. Kwa mfano, alituma maombi zaidi ya shule 40 ambazo ni chache sana ndizo zilizojibu. Mwishowe, alikuwa na chaguo kati ya shule mbili. Alikuwa na huzuni kubwa kuwa baadhi ya shule hazikujibu kabisa. “Mimi ni tofauti, nafahamu hilo, lakini nina matarajio ya kupata majibu, haswa kwa sababu Uholanzi ina uhaba wa walimu.”

Melek alihisi kwamba watu wa Kiholanzi hawakumwamini kwanza. “Wanaogopa watu wengine, hawaamini kwanza, lakini mara unapopata imani yao, basi ni mzuri na wana uchangamfu.”

 

Je, kuna tofauti gani kati ya mfumo wa elimu wa Kituruki na Kiholanzi?

“Elimu ya Kiholanzi kidogo inatofautiana na ile ya Kituruki.” Kwa mfano, Melek alitueleza kwamba shule nchini Uturuki pia zina ngazi tofauti. Lakini tofauti ni umri ambao watoto wanabadilisha ngazi. Kwa mfano, shule ya msingi nchini Uturuki pia ina miaka nane, lakini watoto nchini Uholanzi huanza shule ya upili wakiwa na umri mdogo zaidi. Kwa sababu hii, Melek alihisi kwamba idadi ya watoto wa Kiholanzi ambao wanaanza shule ya upili ni kidogo. Melek aligundua kwamba watoto wa Kiholanzi ni huru zaidi. “Watoto hapa ni wachangamfu zaidi. Uturuki, mwalimu lazima awe 100% mchanganuzi na wanafunzi wanafuata tu kile kinachosemwa. “Huko Uholanzi, watoto hufanya kazi bila msaidizi wa mwalimu kuelezea kila kitu.” Tofauti nyingine ni kwamba huko Uholanzi kuna shule nyingi tofauti, kama vile shule za umma, za kibinafsi, au za Kikristo. Nchini Uturuki, kuna aina moja tu ya shule.

 

Mtazamo wa siku za usoni

Licha ya kwamba Melek anamkosa familia na marafiki wake nchini Uturuki na utamaduni wake, bado anafurahi na uamuzi wake wa kuja Uholanzi. Familia yake na marafiki wana bahati ya kumtembelea mara kwa mara lakini yeye mwenyewe hawezi kwenda Uturuki. Kitu muhimu kwake ni uhuru anaoupata Uholanzi. Melek anapenda kuwasiliana na wakimbizi wengine kwamba mwanzoni ni hatua ngumu sana kuja Uholanzi na kuwa mwalimu hapa, lakini kamwe usikate tamaa na daima fanya bidii yako. Inazidi kuwa rahisi na rahisi na wakati.

 

Translated by Joseph Kamanga from https://brokenchalk.org/interview-with-melek-kaymaz/

.

 

 

Interview with Melek Kaymaz

Melek Kaymaz is a refugee from Turkey and currently works as a math teacher in an international high school in Amsterdam.  At the school she teaches math in Dutch to mavo, havo and vwo students.

 

How did you end up in the Netherlands?

Melek fled Turkey with her husband. Before coming to the Netherlands, they lived in Iraq for three years, where Melek worked as a math teacher. When Melek became pregnant, they knew that returning to Turkey and staying in Iraq were no longer options. They wanted to do something for their daughter, for a better future. At first, they had no idea where they could go, as Melek explained, “We didn’t have a visa for a European country, nor a ‘green card’ to move to the United States.” After spending some time researching their possibilities on the Internet, they found out that the Netherlands is a country where refugees are welcome, where they can receive help and where they are free. “Freedom, that is very important to me, that is why we came to the Netherlands”. Now Melek and her husband have been living in the Netherlands for five years.

“This step was huge, and, in the beginning, I had a very hard time adjusting, I had no idea what it meant to live in the Netherlands. I did not know the language yet and did not know anything about the Dutch culture.” Her husband and Melek also came to the Netherlands on their own, as they have no relatives or acquaintances living in the Netherlands.

 

Why did you become a math teacher?

“When I was little, it was not my dream to become a math teacher. Later in life I had to make a choice, which direction I wanted to go in. I knew I love math. I see math as a kind of game or a puzzle that I want to solve. In addition, I also knew that I like to teach math to other people. Often, I had to explain things to my brothers or my family and I actually liked doing this. Therefore, the choice to become a math teacher was a very good choice”.

 

What challenges have you encountered?

When Melek and her husband came to the Netherlands, they had to start from scratch. They had no idea about the Dutch language or culture. In an AZC in Amsterdam, Melek taught herself the basics of the Dutch language using a book she could get there. She ended up living for 10 months in the AZC with her husband and her just-born daughter. Now she lives in a house with her family in Southeast Amsterdam. To improve her Dutch, she took a free course offered by the municipality of Amsterdam. She also completed the “Orientation Track Status holders for the Classroom” (Oriëntatietraject Statushouders voor de Klas) at the Hogeschool van Amsterdam. This track not only helped her master the Dutch language, but also taught her about the Dutch education system and enabled her to get an internship at a secondary school.

 

Now she is still working at the same school as a math teacher. This process sounds easier than it was. Melek told us that she found it incredibly difficult to find a teaching job. For example, she applied for more than 40 schools of which only 5 schools responded. In the end, she could choose between two schools. She was very sad that some schools had not responded at all. “I’m different, I get that, but I do expect a response, especially since the Netherlands has a teacher shortage.”

 

Melek felt that Dutch people did not trust her at first. “They are afraid of other people, they do not believe you at first, but once you gain their trust, then it is good and they are very nice and sweet.”

 

What differences are there between the Turkish and Dutch education systems?

“Dutch education is a little different than the Turkish one.” For example, Melek explained to us that schools in Turkey also have different levels. But the difference is the ages at which the children change levels. For example, elementary school in Turkey is also eight years, but children in the Netherlands go to high school at an earlier age. Because of this, Melek got the feeling that Dutch children that are just starting high school are a bit childish. What Melek did notice is that Dutch children are much more independent. ‘The kids here are much more active. In Turkey, the teacher has to be 100 percent active, and students only follow what is said. “In the Netherlands, children work independently on assignments without the teacher having to explain everything.” Another difference is that in the Netherlands there are many more different types of schools, such as public, private or Christian schools. In Turkey, there is only one type of school.

 

Looking at the future

Even though Melek misses her family and friends in Turkey and her culture, she is still happy with her choice to come to the Netherlands. Her family and friends fortunately visit her from time to time but she herself cannot go back to Turkey. The most important thing for her is the freedom she has in the Netherlands. Melek would like to communicate to other refugees that in the beginning it is a very difficult step to come to the Netherlands and become a teacher here, but you should never give up and always do your best. It gets easier and easier with time.

.

 

Written by Georgette Schönberger

Verhaal van Melek Kaymaz: Na alle strijd begint een gevluchte leraar les te geven.

Melek Kaymaz is een vluchteling uit Turkije en werkt momenteel als wiskundedocent in een internationale middelbare school in Amsterdam. Daar geeft ze les in het Nederlands aan de mavo, havo en de vwo.  

 

Hoe ben je in Nederland terechtgekomen? Melek is samen met haar man uit Turkije gevlucht. Voordat ze naar Nederland zijn gekomen, woonden ze drie jaar in Irak, waar Melek als wiskunde docente werkte. Toen Melek zwanger raakte, wisten ze dat de terugkeer naar Turkije en het verblijf in Irak geen opties meer waren. Ze wilden iets doen voor hun dochter, voor een betere toekomst. In eerste instantie hadden ze geen idee waar ze heen konden, zo vertelde Melek: “We hadden geen visa voor een Europees land en ook geen ‘green card’ om naar Amerika te verhuizen”. Na wat zoeken op het internet kwamen ze erachter dat Nederland een land is waar vluchtelingen worden opgenomen, waar ze hulp kunnen krijgen en waar ze vrij zijn. “Vrijheid, dat is heel belangrijk voor mij, daarom zijn we gekomen”. Nu woont Melek samen met haar man al vijf jaar in Nederland. 

“Deze stap was enorm en in het begin had ik het heel moeilijk, ik had geen idee wat het betekende om in Nederland te wonen. Ik kende de taal nog niet en wist niks van de Nederlandse cultuur”. Ook zijn haar man en Melek alleen naar Nederland gekomen, ze hebben namelijk geen familieleden of kennis die in Nederland wonen. 

 

Waarom ben je wiskundedocent geworden?

“Toen ik klein was, was het niet mijn droom om wiskunde docent te worden. Op latere leeftijd moest ik toch een keuze maken, welke richting ik op wilde gaan. Ik wist dat ik van wiskunde hou. Ik zie wiskunde als een soort spel of puzzel dat ik wil oplossen. Daarnaast wist ik ook dat ik graag wiskunde aan andere mensen wiskunde bijbreng. Vaak moest ik dingen aan mijn broertjes of familie uitleggen en dit vond ik eigenlijk wel leuk. Daarom was de keuze om wiskunde docent te worden, een hele goede keuze”. 

 

Welke uitdaging heb jij ondervonden?

Toen Melek en haar man naar Nederland zijn gekomen, moesten ze van nul af aan beginnen. Ze hadden geen idee van de Nederlandse taal of cultuur. In een AZC in Amsterdam heeft Melek zichzelf de basis van de Nederlandse taal bijgebracht met behulp van een boek dat ze daar kon krijgen. In het AZC woonde ze uiteindelijk 10 maanden met haar man en haar net geboren dochter. Nu woont ze in een huis met haar familie in Amsterdam Zuidoost. Om haar Nederlands te verbeteren heeft ze een gratis cursus gevolgd die aangeboden werd door de gemeente Amsterdam. Ook heeft ze het ‘Oriëntatietraject Statushouders voor de Klas’ aan de Hogeschool van Amsterdam afgelegd. Door dit traject heeft ze niet alleen de Nederlandse taal onder de knie gekregen, maar kreeg ze ook les over het Nederlandse onderwijssysteem en heeft ze daarmee een stage kunnen krijgen op een middelbare school. 

 

Nu werkt ze nog steeds op dezelfde middelbare school als wiskundedocent. Dit proces klinkt makkelijker dan het was. Melek vertelde ons dat ze het onwijs lastig vond om in eerste instantie een baan als docent te vinden. Zo heeft ze voor meer dan 40 scholen gesolliciteerd waarvan er maar 5 scholen een reactie terug stuurden. Uiteindelijk had ze de keuze uit twee scholen. Ze vond het heel jammer dat sommige scholen helemaal niet hadden gereageerd. “Ik ben anders, dat snap ik, maar ik verwacht wel een reactie, vooral omdat Nederland een lerarentekort heeft”. 

 

Melek had het gevoel dat Nederlanders haar in het begin niet vertrouwden. “Ze zijn bang voor andere mensen, ze geloven je in het begin niet, maar als je eenmaal hun vertrouwen wint, dan is het goed en zijn ze heel aardig en lief”. 

 

Welke verschillen zijn er tussen het Turkse en Nederlandse onderwijssysteem?

“Het Nederlandse onderwijs is een beetje anders dan in Turkije”. Zo legde Melek ons uit dat ook scholen in Turkije verschillende niveaus hebben. Wat wel anders is, zijn de leeftijden waarop de kinderen van niveau wisselen. Zo is de basisschool in Turkije ook acht jaar, maar gaan de kinderen in Nederland op een vroegere leeftijd naar de middelbare school. Hierdoor kreeg Melek het gevoel dat Nederlandse kinderen die net begonnen aan de middelbare school wat kinderachtig zijn. Wat Melek wel erg opvalt is dat Nederlandse kinderen veel zelfstandiger zijn. ‘De kinderen hier zijn veel actiever. In Turkije moet de docent 100 procent actief zijn en volgen de leerlingen alleen naar wat er gezegd wordt. “In Nederland werken kinderen zelfstandig aan opdrachten zonder dat de docent alles moet uitleggen”. Een ander verschil is dat er in Nederland veel meer verschillende scholen bestaan, zoals openbare, privé- of christelijke scholen. In Turkije bestaat er alleen een soort school. 

 

Blik op de toekomst

Ook al mist Melek haar familie en vrienden in Turkije en haar cultuur enorm, ze is toch blij met haar keuze om naar Nederland te komen. Haar familie en vrienden komen gelukkig af en toe op bezoek maar zelf kan ze niet meer terug naar Turkije. Het meest belangrijke voor haar is de vrijheid die ze in Nederland heeft. Melek zou graag aan andere vluchtelingen willen meedelen dat het in het begin een hele moeilijke stap is om naar Nederland te komen en hier docent te worden, maar je mag nooit opgeven en altijd je best doen. Het wordt met mate van tijd steeds makkelijker.

 

geschreven door Georgette Schonberger