Sfidat në sistemin gjerman të arsimimit

Për shkak të sistemit të saj të strukturuar mirë dhe të ashpër arsimor, Gjermania vlerësohet se ka standarde akademike jashtëzakonisht të larta. Nxënësit vlerësohen me rigorozitet në çdo fazë të arsimimit të tyre, deri në pikën ku nëse një student nuk arrin të përmbushë notat minimale të kërkuara në dy ose më shumë klasa, ai ose ajo duhet të përsërisë të gjithë vitin për t’u siguruar që të plotësojnë gjithmonë kërkesat për të avancuar në nivelin e klasës tjetër. Institucioni arsimor gjerman shquhet për stabilitetin e tij të fortë në punë, mësues të kualifikuar falas, shifra të ulëta të papunësisë tek të rinjtë, klasa që janë të përshtatura për stilet e të mësuarit të fëmijëve dhe punën fizike pozitive. Gjermania, sidoqofte, vazhdon të ketë probleme me sistemin e saj arsimor.

 

Struktura e sistemit të shkollave

Gjermania ka një sistem me 3 nivele për arsimin e mesëm që i rendit studentët sipas aftësive të tyre pas përfundimit të shkollës fillore. Ky sistem më pas përcakton nëse studentët do të kenë akses në arsimin e lartë apo jo. Sistemi i tij arsimor i ndan studentët sipas aftësive të tyre arsimore dhe gjurmimi fillon që në klasën e 4-t, që është shumë herët.

Qytetet gjermane, me përjashtim të Bavarisë, kanë braktisur modelin me tre rrugë të Gjimnazit të orientuar akademikisht, “Realschule” me orientim akademik/teorik dhe “Hauptschule” me orientim praktik/profesional. Përveç Gjimnazit, llojet më të zakonshme të shkollave që ofrohen tani janë të integruara (të tre pistat të kombinuara), gjysmë të integruara (Hauptschule dhe Realschule të kombinuara) dhe bashkëpunuese (të tre pistat të kombinuara) (të gjitha ose dy pista të kombinuara me gjurmimin nga klasa 6) .

Për më tepër, sistemi gjerman arsimor i dyfishtë i ndan nxënësit në ata që konsiderohen të kualifikuar për arsimin e lartë dhe të tjerë që dërgohen në shkollat profesionale pas mbarimit të dhjetë viteve të shkollës, duke rezultuar në pabarazi. Si rezultat, shumë studentë gjermanë braktisin shkollën dhe në vend të kësaj vendosen në programe përgatitore për punë dhe jo në programe të formimit profesional. Dallimet në teknikat e të mësuarit dhe notimit të nxënësve, si dhe rekomandimet e ndryshme për ndjekjen nga mësuesit e tyre të shkollës fillore kontribuojnë në sfidat arsimore në Gjermani.

 

Arsimi i mesëm ka një ndikim të madh në rrugët e karrierës së një personi. Shkollat e gjimnazit kujdesen për studentët më të aftë nga ana akademike, duke çuar në kualifikimin e tyre per te hyre në arsimin e lartë. Shkollat Realschule kujdesen për studentë më të prirur profesionalisht, duke çuar në programe praktike, shkolla teknike dhe akses në gjimnaze, dhe shkolla Hauptschule që u ofrojnë nxënësve me aftësi të ulëta akademike, probleme sociale ose të sjelljes. Këto përbëjnë sfondin dhe pikënisjen e mëtejshme për arsimimin dhe trajnimin e mëtejshëm për studiuesit gjermanë. Sistemi arsimor gjerman përcaktohet nga shtetet individuale të Gjermanisë, duke rezultuar në pabarazi të konsiderueshme arsimore.

 

Prejardhja socio-ekonomike

Në Gjermani, performanca akademike e një fëmije është e lidhur ngushtë me prejardhjen e prindërve të tij, me emigrantët dhe pasardhësit e tyre që preken në mënyrë disproporcionale nga pabarazia strukturore. Pabarazia në sistemin arsimor gjerman është një çështje e njohur. Studimet kanë treguar për dekada se nxënësit me prejardhje më të privilegjuar socio-ekonomike në mënyrë rutinore i kalojnë bashkëmoshatarët e tyre, edhe kur ata kanë aftësi të ngjashme njohëse. Këta fëmijë kanë më shumë gjasa të rekomandohen për pistat më të mira arsimore në vend dhe të hyjnë në universitet. Sistemi arsimor përballet me sfidën e krijimit të mundësive të barabarta për individë me prejardhje të ndryshme.

Në vitin 2018, UNICEF-i shqyrtoi barazinë arsimore të fëmijëve të moshës parashkollore dhe shkollore në 41 vende të industrializuara. Gjermania u rendit në qendër të grupit, përpara Shteteve të Bashkuara dhe Australisë, por pas ekonomive më të vogla si Lituania, Danimarka dhe vendi numër një, Letonia.

Studentët emigrantë dhe studentët nga familjet me të ardhura më të ulëta kanë gjithashtu më pak gjasa të përparojnë në arsimin e tyre, pasi arsimi në zonat rurale të Gjermanisë mbetet prapa atij në qytete. Shkollimi gjerman është ndëshkuar gjithashtu për krijimin e ndarjeve të mëdha në mundësitë arsimore midis fëmijëve nga familjet e pasura dhe fëmijëve/fëmijëve të pafavorizuar nga familjet e emigrantëve. Studentët nga një sfond më i lartë socio-ekonomik i kalojnë bashkëmoshatarët e tyre nga nje sfond më i ulët socio-ekonomikë me aftësi identike njohëse, dhe ata gjithashtu kanë më shumë gjasa të rekomandohen për pistat më të larta arsimore në Gjermani dhe për të hyrë në universitete. Fëmijët nga familjet migrante kanë gjithashtu katër herë më shumë gjasa të preken nga faktorët e rrezikut social, financiar dhe arsimor, ku studentët nga vendet e Evropës Perëndimore/Veriore kanë një probabilitet më të lartë për të patur një diplomë universitare sesa studentët nga Evropa Lindore/Turqia.

Provat tregojnë se fëmijët me prejardhje turke, kurde ose arabe – të njohur në Gjermani si fëmijë “migrantë” edhe nëse janë emigrantë të brezit të dytë ose të tretë – përfaqësohen në mënyrë disproporcionale në nivelin më të ulët Hauptschule, duke i nënshtruar ata ndaj një cikli margjinalizimi.

Fëmijët emigrantë në Gjermani ndjekin Hauptschule dy herë më shpesh se ata me prejardhje të ngjashme socio-ekonomike. Pavarësisht disa përparimeve, fëmijët emigrantë mbeten të nënpërfaqësuar në gjimnazet e nivelit më të lartë. Shkurtimisht, sistemi arsimor gjerman nuk arrin t’i ndihmojë nxënësit në kapërcimin e disavantazheve dhe margjinalizimit si rezultat i prejardhjes së tyre, duke përfshirë minoritetet si etnike ashtu dhe fetare.

Disa shkolla fillore dhe të mesme në Berlin izolojnë fëmijët emigrantë nga nxënësit gjermanë në klasa të veçanta, gjoja sepse aftësitë e tyre në gjuhën gjermane janë të pamjaftueshme për klasa të rregullta. Në fakt, përkundër faktit se ata flasin gjermanisht si gjuhë të dytë, aftësitë e tyre gjuhësore në përgjithësi janë të mjaftueshme për klasa të rregullta, por ato funksionojnë si një tregues për diskriminimin në bazë të përkatësisë etnike ose karakteristikave të tjera të dyshimta. Arsimi i ofruar në këto klasa të ndara është shumë më i ulët se ai i ofruar në shkollat e zakonshme. Praktikat diskriminuese stigmatizojnë studentët migrantë, pengojnë aftësinë e tyre për t’u integruar siç duhet dhe për të kontribuar në shoqërinë gjermane, dhe shkelin detyrat e Gjermanisë sipas nenit 26 të ICCPR, të kombinuara me nenin 2, për të ndaluar diskriminimin.

 

By: Lerato Selekisho

Përktheu: Xhina Çekani

 

Referenca

https://www.justiceinitiative.org/voices/hard-look-discrimination-education-germany

https://www.euractiv.com/section/non-discrimination/news/experts-criticise-inequality-in-german-schools/

https://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CCPR/Shared%20Documents/DEU/INT_CCPR_NGO_DEU_14668_E.pdf

https://www.oecd.org/education/policy-outlook/country-profile-Germany-2020.pdf

https://www.deutschland.de/en/topic/knowledge/educational-equity-in-germany-current-challenges

Image from https://community.rewire.to/group-of-school-kids-and-teacher-in-classroom/