Melek Çetinkaya -

Melek Çetinkaya: Bir Annenin Adalet Mücadelesi

Melek Çetinkaya, askeri okul öğrencisi Taha Furkan Çetinkaya’nın annesi. Oğlunun masumiyetine inanan anne, hapisteki oğlunun serbest kalması için sosyal medyada sesini duyurmaya çalışıyor. Çetinkaya, adaletin sağlanacağına inanarak üç buçuk yılını evinde çocuklarıyla geçirdi fakat üç buçuk yılın sonunda hükümetin adaletsizliğini protesto etmek için barışçıl gösteriler ve yürüyüşler yapmaya karar verdi.[i] Türkiye Cumhuriyeti Anayasasına göre her vatandaşın barışçıl protesto yapma hakkı vardı fakat her ne zaman protestoya başlasa, polisler tarafından karakolda tutuluyor ve sebesiz yere 390 Türk Lirası (₺) para cezası kesiyorlardı. Bir keresinde Terörle Mücadele (TEM)’de 2 gün sebepsizce tutulmuştu.[ii]

Melek Çetinkaya, oğlu ve oğlu gibi haksızlığa uğrayan yüzlercesinin sesini duyurmak için düzenlediği kampanyalar ve katıldığı protestolarla tanınıyor. Protestoların temeli Erdoğan rejimi altındaki Türk yargı sisteminin etkisizliğine dayanıyor.

Çetinkaya’nın oğlu Taha, Hava Harp Okulu’nda askeri öğrenciydi. Taha ilk yılını bitirdikten sonraki yaz tatilindeydi. 10 Temmuz 2016’da yani darbe girişiminden 5 gün önce, Harbiyeliler yıllık 3 haftalık rutin yaz kampına davet edilmişti. Bu kamplar bir yıl önceden belirlenen ve askeri öğrencilerin yıllık program takviminde yer alan programlardan biriydi.[iii]

15 Temmuz sabahı dönemin Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Abidin Ünal, beklenmedik bir şekilde kampa Harbiyelilere ziyarete gelmiş, konuşma yapmıştı. Her kampa katılacağı bilinen Ünal, kampa geleceği zamanı genelde bildirirdi. Ziyaretin amacı Harbiyelileri yüksek mertebe ziyaretlere alıştırmak, bunun için Harbiyelilerin kamp alanını temizlemesi, yemek pişirmesi ve alan bakımı yapması gibi aktiviteler yapılması gerekliydi. Ziyaretçiler ancak bunlar yapıldıktan sonra öğrencilerle tanışırdı.[iv]

Harbiyeliler Osmangazi Köprüsüne varmadan polis noktalarından geçmişler fakat hiçbir polis onlara nereye gittiklerini sormamıştı. Gişeye geldiklerinde ise komutanlarında para olmadığı için kendi aralarında köprü geçiş ücretini toplamışlardı. Otobüsleriyle köprüyü geçtikten sonra Sultanbeyli’de yetkililer tarafından durdurulan Harbiyeliler, yetkililerden darbe girişimi haberini duyunca şok geçirdiler. Etraftaki topluluk onlara su ve sigara ikram ettiler ve hep birlikte İstiklal Marşı’nı okudular.[v] Gece saat 2’de iki polis geldi ve topluluğa ‘’ Biz bu çocukları aldık, dağılabilirsiniz.’’ dediler. Harbiyeliler de darbeci olmadıklarını yineleyip, polislerin emirlerine uydular. İlerleyen saatlerde sabaha karşı polisler Harbiyelileri göz altına aldı, karakola veya Hava Harp Okulu’na götürmek yerine sabah 8’e kadar köprüde bekletti.[vi]

Sabah saatlerinde ellerinde silahlar, bıçaklar, şişler ve sopalar taşıyan insanlar köprüye gelmeye ve askeri öğrencilere saldırmaya başladı. Önce otobüsün camlarını kırdılar ve otobüse binerek öğrencileri tekmelemeye başladılar. Silahlı kişilerden biri benzin deposuna ateş etti ve “öldürün onları” diye bağırdı. Harbiyeliler, yaşanan korku ve dehşet karşısında zarar görmemek için silahlarını kollarının altına sakladılar. Geceyi can kayıpsız atlatan Harbiyeliler, aynı gün Sultanbeyli karakoluna sevk edildi ve dört gün boyunca karakolda tutuldular.[vii]

Tutuldukları yerdeki şartlar oldukça kötüydü. Harbiyelilerin beş yılı aşkın bir süre keyfi olarak gözaltında tutulması, öğrencilerin dört gün boyunca polisler tarafından işkence görmesi, yiyecek ve sudan mahrum bırakılmaları ve koğuşlarının önünde köpeklerin bulunması insan hakları ihlalinin ağır bir işaretiydi. Harbiyeliler tuvalete gitmek istediklerinde, sırtları, omuzları ve başları duvarlara vurularak götürüldüler. Cezaevi yetkilileri 40 kişilik nezarethaneleri 120 Harbiyeli ile doldurdular.[viii]

Harbiyelilerin iddianamelerinde Türk Anayasasını devirmek suçundan üç müebbet hapis cezası isteniyordu. Yetkililer, tutuklu Harbiyelileri ‘Sultanbeyli Davası’, ‘TRT/Digiturk Davası’, ‘Orhanlı Davası’, ‘Boğaziçi Köprüsü Davası’ ve ‘Fatih Sultan Mehmet (FSM) Köprüsü Davası’ olmak üzere beş davaya ayırmıştır.Yargıtay, 37 Harbiyelinin yargılandığı ‘TRT/Digiturk davası’nı bozarak davayı yeniden açmıştır. Ancak, Harbiyeli öğrenciler Temyiz Davası sonrasında müebbet hapis cezasına çarptırılmıştır. Yargı süreci, Türkiye’de alt derece mahkemelerinin yüksek mahkemelerin kararlarına uymadığını, bunun yerine hükümetin emirlerine göre hareket ettiğini kanıtlamıştır. Melek Çetinkaya’nın çocuklarının yargılandığı ‘Sultanbeyli davası’ şu anda Yargıtay’da inceleniyor ve muhtemelen önümüzdeki aylarda bozulacak. Yine de, ‘TRT/Digiturk davasında’ olduğu gibi, mahkemelerin bu karara uymayacağına ve çocukların tutukluluğunun devam edeceğine inanıyor. Yanılmayı umuyor ve tüm çocukların serbest bırakılmasını diliyor, ancak mevcut hükümetin uygulamaları bunun pek mümkün olmadığını kanıtladı.[ix]

Melek Çetinkaya, oğlu adına Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Konseyi Keyfi Tutuklama Çalışma Grubu’na başvurarak dosyanın incelenmesini ve karara bağlanmasını talep etmiştir. Dosya incelenerek ve karara bağlanarak Taha Çetinkaya’nın derhal serbest bırakılması kararı almıştır. Buna rağmen, Türk hukuk sistemi şu anda ne Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ni ne de Birleşmiş Milletler’in herhangi bir organını tanımamaktadır. Bu nedenle, söz konusu karar mevcut dava açısından geçersiz sayılmaktadır.

Yaklaşık 341 Harbiyeli öğrenci tutuklandı. Bunlardan üçü kadın ve üçü vefat etmiştir.[x]

Murat Tekin ve Ragıp Enes Katran, 15 Temmuz kanlı darbe girişimi sırasında Boğaziçi Köprüsü’nde linç edilerek vahşice katledildi. Morgda 12 gün sonra bulundular ve tanınmaz haldeydiler. Aileleri çocuklarını tırnaklarından tanıdı. Ailelere cenaze aracı ya da tabut verilmedi ve namaz kılmalarına izin verilmedi. Ayrıca hiçbir cenaze töreni düzenlenmedi ve çocukları sessizce gömmeleri söylendi ve ailelere bu öğrencilerin cesetleri için mezar yeri verilmedi. Yine de akrabaları önceden bir aile mezarlığı satın almış ve cenazeler oraya gömülebildi. Üçüncü Harbiyeli Yusuf Kurt daha sonra vefat etti. Dokuz ay boyunca hapsedilmişti ve aşırı stres ve baskı seviyeleri kanser gelişimini şiddetlendirmişti. Yusuf, çektiği acıların yüküyle bir yıl önce hayata veda etti.[xi]

Yukarıda belirtildiği gibi, üç kız öğrenci de aynı nedenlerle parmaklıklar ardında tutulmaktadır. Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevi’nde tutuklu bulunuyorlar. İsimleri Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz ve Sena Öğütalan. Bu kızlar tutuklandıklarında 20 yaşındaydılar. Nagihan 1^st Mart 2022 tarihinde babasını kaybetti, ancak babasının cenazesine katılamadı. Nimet Ecem ise bir şehit kızı. Babası Türk Hava Kuvvetleri’nde (THK) üsteğmen olarak görev yaparken, o üç yaşındayken şehit olmuş. Şehit kızı olmasına rağmen, terör örgütü üyesi olmak gibi asılsız bir iddiayla müebbet hapis cezası aldı. Diğer kadın tutuklunun babası Türk Havva Kuvvetleri’nden emekli bir subay. Buna rağmen ‘vatan haini’ ve ‘terörist’ olduğu gerekçesiyle müebbet hapis cezasına çarptırıldı.

Melek Çetinkaya Avrupa’da bir tezin konusu oldu. Türkoloji ve Antropoloji mezunu Helena Vodopija, Lüksemburg Üniversitesi Avrupa İnsan Hakları ve Demokratikleşme Yüksek Lisans Programı kapsamında, 15 Temmuz ve sonrasında müebbet hapis cezasına çarptırılan askeri öğrenciler ve ailelerinin “anıları üzerine” hazırladığı yüksek lisans tezi için Çetinkaya ile bir araya geldi.[xii]

Melek Çetinkaya Türkiye’de mütevazı bir hayat yaşayan üç çocuk annesiydi. 15 Temmuz akşamı sonrası adalet arayan bir anne oldu. Keyfi olarak gözaltına alınan tüm Harbiyelilerin serbest bırakılmasını sağlayana kadar haklı mücadelesine devam edecek.

https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

Berkan Doğan Ünes tarafından yazıldı.

Düzenleyen: Olga Ruiz Plato

Çeviren: İlhan Dağ

Orijinal Yazı İçin: https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/

Kaynaklar:

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Erişim tarihi: 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Erişim tarihi: 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

Melek Çetinkaya: la lotta di una madre per la giustizia

Ms. Melek Çetinkaya è la madre di Taha Furkan Çetinkaya, uno studente militare. Crede nell’innocenza di suo figlio e cerca di far sentire la sua voce sui social media in modo che suo figlio, che è attualmente detenuto, venga rilasciato. La sig. ra Çetinkaya rimase a casa con i suoi figli per tre anni e mezzo, credendo che lo stato avrebbe fornito giustizia fino a quando non avesse finalmente deciso di scendere in piazza per protestare contro l’ingiustizia del governo attraverso dimostrazioni pacifiche e marce. Secondo la Costituzione turca, ogni cittadino ha il diritto di agire pacificamente senza permesso, pietra, bastone o arma. Tuttavia, ogni volta che protesta, viene multata 390 lire turche (TL) e viene portata alla stazione di polizia, dove viene tenuta per diverse ore. Una delle volte che è stata arrestata, è stata costretta a rimanere nel dipartimento anti-terrorismo (TEM) per due giorni.

Melek Çetinkaya è nota per le sue campagne e proteste pacifiche per sensibilizzare l’opinione pubblica sulla vittimizzazione di suo figlio nota a grandi masse e per il rilascio di suo figlio e di centinaia di altri arresti illegali. Le proteste derivano dall’inefficacia del sistema giudiziario turco sotto il regime di Erdogan.

Il figlio di Çetinkaya, Taha, era uno studente militare presso l’Accademia dell’aviazione turca. Taha era in vacanza estiva a casa dopo aver completato il suo primo anno all’Air Force Academy. Il 10 luglio 2016, cinque giorni prima del tentato golpe, i cadetti sono stati invitati al campo militare di routine annuale di 3 settimane. Questi campi erano uno dei programmi determinati con un anno di anticipo e inclusi nel calendario annuale degli studenti militari.

La mattina del 15 luglio, il comandante delle forze aeree Abidin Ünal fece una visita non pianificata al campo cadetti e tenne un discorso ai cadetti. Ünal visitava il campo cadetti ogni anno, ma non inosservato. Di solito faceva una visita programmata al centro. I cadetti avrebbero pulito il campeggio, cucinato e mantenuto gli spazi, come preparazione per visite di alto profilo. Solo una volta fatto questo i visitatori avrebbero incontrato i cadetti.

I cadetti passarono punti di polizia quando arrivarono al ponte di Osmangazi, ma nessuno della polizia chiese loro dove stavano andando. I comandanti non portavano soldi con loro, così quando raggiunsero il pedaggio, entrambi i cadetti pagarono la tassa con denaro che avevano raccolto individualmente e attraversarono il ponte. Le autorità fermarono l’autobus con i cadetti a Sultanbeyli dopo aver attraversato il ponte e dissero che c’era stato un colpo di stato, una notizia che è arrivata come uno shock per i cadetti. Il pubblico offrì ai cadetti acqua e sigarette e cantò l’inno nazionale. Verso le 2 del mattino, due poliziotti hanno dichiarato: “Ok, abbiamo questi bambini, potete disperdervi”. I cadetti fecero come gli era stato detto, ribadendo che non erano golpisti. Più tardi nella mattina, la polizia arrestò i cadetti e li ha fece aspettare sul ponte fino alle 8 del mattino invece di prendere i cadetti alla stazione di polizia o la scuola di aeronautica.

Per tutta la mattina, le persone iniziarono ad arrivare sul ponte portando armi, coltelli, spiedini e bastoni e iniziarono ad attaccare i cadetti. Prima ruppero i finestrini dell’autobus e salirono sull’autobus e iniziarono a prendere a calci i cadetti. Una delle persone armate sparò al serbatoio e gridò “uccideteli”. I cadetti nascondevano le armi sotto le loro armi in risposta alla paura e al terrore che erano scoppiati, e fortunatamente, nessun cadetto fu ucciso. Tuttavia, i bambini presenti furono portati alla stazione di polizia di Sultanbeyli e tenuti in detenzione per quattro giorni.

Le strutture istituzionali erano in pessime condizioni. Il fatto che i cadetti siano stati arbitrariamente detenuti per oltre cinque anni, che i bambini siano stati torturati per quattro giorni consecutivi sotto l’autorità della polizia e che i cani siano stati legati e privati di cibo e acqua evidenzia gravi violazioni dei diritti umani. Quando i cadetti chiesero di andare in bagno, furono presi sbattendo la schiena, le spalle e le teste contro il muro. Le autorità carcerarie hanno riempito le stanze di detenzione di 40 persone con 120 persone.

Le accuse del cadetto hanno richiesto tre ergastoli per rovesciare la Costituzione turca. Le autorità hanno separato i cadetti imprigionati in cinque casi, vale a dire il caso Sultanbeyli, il caso TRT/Digiturk, il caso Orhanlı, il caso Bosporus bridge e il caso Fatih Sultan Mehmet (FSM). La Corte di cassazione ha ribaltato il caso TRT/Digiturk con 37 cadetti, riaprendo il processo. Tuttavia, gli studenti cadetti furono condannati all’ergastolo dopo il processo d’appello. Il processo giudiziario ha dimostrato che, in Turchia, i tribunali di grado inferiore non rispettano le decisioni dei tribunali superiori, ma agiscono invece su ordini governativi. Il caso Sultanbeyli, dove si trovano i figli di Ms. Melek Çetinkaya, è attualmente in fase di revisione presso la Corte di Cassazione e probabilmente sarà ribaltato nei prossimi mesi. Tuttavia, come nel caso TRT/Digiturk, ritiene che i tribunali non rispetteranno questa decisione e che la detenzione dei bambini continuerà. Spera di sbagliarsi e desidera che tutti i bambini siano rilasciati, ma le pratiche del governo attuale hanno dimostrato che è improbabile.

La sig. ra Melek Çetinkaya ha chiesto al gruppo di lavoro per la detenzione arbitraria del Consiglio per i diritti umani delle Nazioni Unite a nome di suo figlio di esaminare e decidere il suo caso. Il file è stato effettivamente esaminato e deciso, con conseguente immediato rilascio di Taha Çetinkaya. Ciononostante, l’ordinamento giuridico turco non riconosce né la Corte europea dei diritti dell’uomo né alcun organo delle Nazioni Unite. In quanto tale, la decisione è considerata non valida per il caso in questione.

Ci sono circa 341 studenti cadetti imprigionati. Tre di loro sono donne, e tre di loro sono morti.

Murat Tekin e Ragıp Enes Katran sono stati brutalmente uccisi dal linciaggio sul ponte sul Bosforo durante il sanguinoso tentativo di colpo di stato del 15 luglio. Sono stati trovati in obitorio dopo 12 giorni insieme ed erano irriconoscibili. I loro genitori hanno riconosciuto i bambini dalle loro unghie. Le famiglie non ricevettero un veicolo funebre o bare e si rifiutarono di eseguire preghiere. Inoltre, non si tennero cerimonie funebri e fu detto loro di seppellire i bambini in silenzio. Alle famiglie non fu dato il terreno per seppellire i cadaveri di questi studenti. Tuttavia, i loro rispettivi parenti avevano comprato in anticipo un cimitero di famiglia e i corpi potevano essere sepolti lì. Il terzo studente, Yusuf Kurt, morì più tardi. È stato incarcerato per nove mesi, e lo stress estremo e i livelli di pressione hanno esacerbato uno sviluppo di cancro. Yusuf è morto un anno fa con il peso del dolore che ha sopportato.

Come accennato in precedenza, tre studentesse sono detenute dietro le sbarre per le stesse ragioni. Sono detenute nella prigione chiusa delle donne di Bakırköy. Si chiamano Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz e Sena Ogut Alan. Queste ragazze avevano 20 anni quando sono state arrestate. Nagihan ha perso suo padre il 1º marzo 2022, ma non ha potuto partecipare al funerale di suo padre. Nimet Ecem, d’altra parte, è la figlia di un martire. Suo padre è stato martirizzato quando aveva tre anni mentre era in servizio come tenente anziano nella Turkish Air Force (TAF). Pur essendo la figlia di un martire, ha ricevuto l’ergastolo con l’accusa infondata di essere membro di un’organizzazione terroristica. Il padre dell’altra detenuta è un ufficiale che si è ritirato dal TAF. Nonostante questo, è stata condannata all’ergastolo per essere un’traditore’ e un’terrorista’.

Melek Çetinkaya divenne il soggetto di una tesi europea. Helena Vodopija, laureata in Turcologia e Antropologia, ha incontrato Çetinkaya per la tesi di master “sui ricordi” degli studenti militari e delle loro famiglie che sono stati condannati all’ergastolo nell’ambito del programma del Master europeo per i diritti umani e la democratizzazione dell’Università di Lussemburgo il 15 luglio e il periodo successivo.

Melek Çetinkaya era una madre di tre figli, che viveva una vita modesta in Turchia. La sera del 15 luglio 2016, è diventata una madre in cerca di giustizia per le strade. Continuerà la sua legittima lotta fino a quando non rilascerà tutti i cadetti detenuti arbitrariamente.

Scritto da Berkan Doğan Ünes

Modificato da Olga Ruiz Pilato

Tradotto da Camilla Rosso [https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/]

Sources;

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students Posted by Beyza Nur Dag rightful struggle Turkish Air Force Academy

Melek Çetinkaya: egy édesanya harca az igazságért

Melek Çetinkaya a katonai hallgató Taha Furkan Çetinkaya édesanyja. Melek hisz fia ártatlanságában, és megpróbálja hallatni a hangját a közösségi médián keresztül, hogy fiát, aki jelenleg börtönben van, szabadon engedjék. Çetinkaya asszony három és fél évig maradt otthon gyermekeivel, abban reménykedve, hogy az állam igazságot szolgáltat, míg végül úgy döntött, hogy az utcára vonul, hogy békés tüntetésekkel és felvonulásokkal tiltakozzon a kormány igazságtalansága ellen. A török alkotmány szerint minden állampolgárnak joga van békésen tüntetni engedély, kő, bot vagy fegyver nélkül. Azonban minden alkalommal, amikor Melek tüntet, 390 török líra (TL) bírságot szabnak ki rá, és beviszik a rendőrségre, ahol órákig ott tartják. Az egyik alkalommal, amikor letartóztatták, arra kényszerítették, hogy két napig maradjon a terrorellenes osztályon (TEM).

Melek Çetinkaya kampányairól és békés tüntetéseiről ismert, melyekkel célja az emberek figyelmének felhívása fia közismert áldozattá válására, fia szabadon bocsátására és több száz más jogellenes letartóztatására. A tiltakozások oka az Erdogan-rezsim alatti nem hatékony török igazságszolgáltatási rendszer.

Melek fia, Taha, a török légierő akadémiájának katonai hallgatója volt. Taha nyári vakáción volt otthon, miután befejezte első évét a Légierő Akadémián. 2016. július 10-én, öt nappal a puccskísérlet előtt, a kadétokat meghívták az éves 3 hetes rutin katonai táborba. Ezek a táborok egyike volt azoknak a programoknak, amelyeket egy évvel előre meghatároztak és amelyek szerepeltek a katonai hallgatók éves programnaptárában.

Július 15-e reggelén Abidin Ünal tábornok, a légierő parancsnoka nem tervezett látogatást tett a kadét táborba és beszédet tartott a kadétoknak. Ünal minden évben meglátogatta a kadéttábort, de sosem anélkül, hogy előre bejelentette volna. Általában megtervezte látogatását a központba. A kadétok kitakarították a kempinget, főztek és karbantartották a tereket, és felkészültek a nagy horderejű látogatásokra. Mindezek után a látogatók találkoztak a kadétokkal.

A kadétok az Osmangazi hídhoz érve áthaladtak a rendőrségi pontokon, de egyik rendőr sem kérdezte meg tőlük, hová mennek. A parancsnokoknál nem volt pénz, így amikor elérték az útdíjat, mindannyiuk átkelési díját a kadétok fizették készpénzzel, melyet egyénileg gyűjtöttek össze, majd átkeltek a hídon. A hatóságok megállították a buszt a kadétokkal Sultanbeyli-ben, miután átkeltek a hídon, és közölték velük, hogy puccs történt, mely hír sokkolta a kadétokat. A helyiek vizet és cigarettát kínáltak a kadétoknak, és elénekelték a nemzeti himnuszt. Körülbelül hajnali 2 órakor két rendőr kijelentette: “Oké, nálunk vannak a gyerekek; feloszolhattok”. A kadétok úgy tettek, ahogy mondták nekik, megismételve, hogy nem puccsisták. Később a rendőrség letartóztatta a kadétokat és arra késztette őket, hogy reggel 8-ig várjanak a hídon, ahelyett, hogy a kadétokat a rendőrségre vagy a légierő iskolájába vitték volna.

A délelőtt folyamán emberek érkeztek a hídra fegyverekkel, késekkel, nyárssal és botokkal és elkezdték támadni a kadétokat. Először betörték a busz ablakait, felszálltak a buszra, és elkezdték rúgni a kadétokat. Az egyik fegyveres ember belelőtt a gáztartályba, és azt kiabálta: “öld meg őket”. A kadétok fegyvereiket a karjuk alá rejtették, köreikben kitört a félelem és a rettegés, ám szerencsére egyetlen kadétot sem öltek meg. A jelenlévő gyerekeket azonban a szultánbeyli-i rendőrségre vitték, és négy napig fogva tartották.

Az intézményi létesítményekben rendkívül rossz körülmények között tartották fogva a kadétokat. Az a tény, hogy a kadétokat több mint öt éven át önkényesen fogva tartották, a gyermekeket négy egymást követő napon át kínzásnak vetették alá rendőri felügyelet alatt, a kutyákat pedig megkötözték, éheztették és szomjaztatták, rávilágít az emberi jogok súlyos megsértésére. Amikor a kadétok kérték, hogy hadd használják a WC-t, a hátukat, a vállukat és a fejüket a falhoz ütötték. A börtönhatóságok 40 fős fogdákat töltöttek meg 120 fővel.

A kadétok vádiratai három életfogytiglani börtönbüntetést ítéltek ki a török alkotmány megbuktatásáért. A hatóságok a bebörtönzött kadétokat öt csoportba osztották fel, nevezetesen a “Sultanbeyli-ügyre”, a “TRT/Digiturk-ügyre”, az “Orhanlı-ügyre”, a “Boszporusz-hídügyre” és a “Fatih Sultan Mehmet (FSM) hídügyre”. Az Ítélőszék 37 kadéttal hatályon kívül helyezte a “TRT/Digiturk-ügyet”, azonban a tárgyalások újrakezdődtek. A kadét diákokat életfogytiglanra ítélték a fellebbezési tárgyalás után. A bírósági eljárás bebizonyította, hogy Törökországban az alsóbb fokú bíróságok nem tartják be a felsőbb bíróságok határozatait, hanem kormányrendeletek alapján járnak el. A “Sultanbeyli-ügyet”, amelyben Melek Çetinkaya asszony gyermekei is vannak, jelenleg az Ítélőszék vizsgálja, és valószínűleg az elkövetkező hónapokban hatályon kívül helyezi. Ennek ellenére, mint a “TRT/Digiturk-ügyben”, Melek asszony úgy véli, hogy a bíróságok nem fogják betartani ezt a döntést, és a gyermekek fogva tartása folytatódni fog. Az édesanya reméli, hogy téved és azt kívánja, hogy az összes gyermeket szabadon engedjék, azonban ez jelenleg valószínűtlennek bizonyul a kormány korábbi tetteit elnézve.

Melek Çetinkaya asszony fia nevében az ENSZ Emberi Jogi Tanácsának önkényes fogva tartással foglalkozó munkacsoportjához fordult, hogy ügyét kivizsgálják. Az aktát valóban felülvizsgálták és elhatározták, ami Taha Çetinkaya azonnali szabadon bocsátását eredményezte. Ennek ellenére a török jogrendszer jelenleg nem ismeri el sem az Emberi Jogok Európai Bíróságát, sem az ENSZ bármely szervét. Tehát a határozat a szóban forgó ügyben érvénytelennek minősül.

Jelenleg körülbelül 341 bebörtönzött diák kadét van. Közülük hárman nők, hárman pedig a fogságban elhunytak.

Murat Tekint és Ragıp Enes Katrant brutálisan meggyilkolták, amikor a boszporuszi hídon meglincselték őket a július 15-i véres puccskísérlet során. 12 nap után találták meg őket a hullaházban, holttesteik felismerhetetlenek voltak. Szüleik a körmükről ismerték fel gyermekeiket. A családok nem kaptak semmilyen temetési járművet vagy koporsót, és még imát sem mondhattak. Ezenkívül nem tartottak temetési szertartásokat, és azt mondták nekik, hogy csendben temessék el a gyerekeket. A családok nem kaptak temetkezési helyet ezeknek a diákoknak a holttestéhez. Ennek ellenére hozzátartozóik előre megvásároltak egy családi temetőt, és a holttesteket ott tudták eltemetni. A harmadik diák, Yusuf Kurt később halt meg. Kilenc hónapig volt börtönben, és a szélsőséges stressz és nyomásszint súlyosbította a rák kialakulását. Yusuf egy évvel ezelőtt hunyt el az elszenvedett fájdalom terhével.

Mint már említettük, három női hallgatót ugyanazon okokból tartanak rács mögött. A Bakırköy Nők zárt börtönében tartják őket fogva. Nevük Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz és Sena Ogut Alan. Ezek a lányok 20 évesek voltak, amikor letartóztatták őket. Nagihan 2022. március 1-jén elvesztette édesapját, de nem tudott részt venni apja temetésén. Nimet Ecem viszont mártír lánya. Apja hároméves korában mártírhalált halt, miközben a török légierő (TAF) főhadnagyaként szolgált. Bár mártír lánya, életfogytiglani börtönbüntetést kapott egy alaptalan vád miatt, mely szerint egy terrorszervezet tagja. A másik női fogvatartott apja egy TAF-tól visszavonult tiszt. Ennek ellenére életfogytiglani börtönbüntetésre ítélték, mert “áruló” és “terrorista” volt.

Melek Çetinkaya egy európai értekezés tárgyává vált. Helena Vodopija, aki turkológiát és antropológiát végzett, július 15-én és az azt követő időszakban találkozott Melekkel a luxemburgi egyetem európai emberi jogi és demokratizálódási mesterképzésének keretében életfogytiglani börtönbüntetésre ítélt katonai hallgatók és családjaik emlékeiről szóló diplomamunkájához.

Melek Çetinkaya háromgyermekes anya volt, szerény életet élt Törökországban. 2016. július 15-én este az utcán igazságot kereső és követelő anya lett. Addig folytatja jogi küzdelmét, amíg el nem éri az összes önkényesen fogva tartott kadét szabadon bocsátását.

Írta: Berkan Doğan Ünes
Szerkesztette: Olga Ruiz Pilato
Fordította: Gyaraki Réka

Az eredeti cikk angol nyelven elérhető az alábbi linken: https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/

Sources;

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students Posted by Beyza Nur Dag rightful struggle Turkish Air Force Academy

Melek Cetinkaya: Der Kampf einer Mutter für Gerechtigkeit

Ms. Melek Cetinkaya ist der Mutter von Taha Furkan Cetinkaya, ein Militärstudent. Sie glaubt an die Unschuld ihres Sohnes und versucht, durch Social Media ihn zu unterstützen, damit der inhaftierte Sohn freigelassen wird. Ms. Cetinkaya hat für drei Jahre ihre Kinder groß erzogen, bis sie schließlich beschloss, auf die Straße zu gehen, um mit friedlichen Demonstrationen gegen die Ungerechtigkeit der Regierung zu protestieren. Nach der Türkische Zusammenfassung, steht das Recht, ohne Einschränkungen, Stein, Stock oder Waffe, friedlich zu handeln. Aber Ms. Cetinkaya wird jeder Protest 390 Turkish Liras (TK) bestraft, und zur Polizeistation gebracht und inhaftiert für einige Stunden. In einem Fall wurde sie zwei Tage lang in der Antiterrorabteilung (TEM) festgehalten.

Melek Cetinkaya ist sehr bekannt für ihre Kampagne und Proteste um Aufmerksamkeit erhöhen für Ihre Sohn und andere rechtswidrige Festnahmen. Die Proteste sind die Folge der Ineffizienz im Türkischem Justizsystem.

Taha Cetinkaya war ein Militärstudent an die Türkische Luftwaffenakademie. Nach einiger Zeit zuhause in dem Sommer, wurde er am 10. Juli, 2016, eingeladen zum jährlichen 3-wöchigen Militärlager Event. Diese Lager gehörten zu den Programmen, die ein Jahr im Voraus festgelegt und in den jährlichen Programmkalender der Militärstudenten aufgenommen wurden. Diese Dies war 5 Tagen vor der Militäraufstand in der Türkei.

Morgens am 15. Juli, machte Luftwaffen-kommandant General Abidin Ünal einen ungeplanten Besuch der Lager. Normalerweise ist eine solche Visitation im Voraus geplant, aber er war unangekündigt aufgetaucht. Die Kadetten würden normalerweise den Campingplatz für formelle Besuche vorbereiten und Besucher erst treffen, wenn die Hausaufgaben erledigt sind. Auf einer Fahrt wurden die Kadetten an einem Kontrollpunkt in Osmangazi angehalten. Die Kadetten mussten die Maut für die Überquerung zahlen, da die Kommandeure kein Geld hatten. In Sultanbevli hielten die Behörden den Bus an und informierten sie über einen Putsch, der die Kadetten schockierte. Das Publikum bot den Kadetten Wasser und Zigaretten an und sang die Nationalhymne. Gegen 2 Uhr morgens erklärten zwei Polizisten: «Okay, wir haben diese Kinder, ihr könnt euch verteilen.» Die Kadetten taten, was ihnen gesagt wurde, und wiederholten, sie seien nicht in den Staatsstreich verwickelt. Später am Morgen verhaftete die Polizei die Kadetten und ließ sie bis 8 Uhr morgens auf der Brücke warten, anstatt die Kadetten zur Polizeistation oder zur Schule der Luftwaffe zu bringen.

Morgens wurden die Kadetten von sämtlichen Personen mit Messern, Waffen und Stocken auf der Brücke angegriffen. Zuerst wurden die Fenster eingeschlagen, danach wurden die Kadetten angegriffen und bedroht mit dem Tod. Die Kadetten haben ihren Waffen versteckt außer Angst und wurden nicht getötet, aber wurden danach zur Polizeistation hergebracht in Sultanbeyli 4 Tage in Haft gehalten.

Die Bedingungen waren sehr schlecht. Die Kadetten wurden 5 Jahre eingesperrt, insgesamt 4 Tage in Polizeigewahrsam gefoltert. Ohne Nahrung und Wasser, sie wurden missbraucht, während sie auf die Toilette gingen. Die Räume der Einrichtung waren auf 120 gefüllt, als sie nur für 40 Häftlinge ausgelegt waren, was schwerwiegende Menschenrechtsverletzungen hervorhebt.

Die Anklagen des Kadetten forderten drei lebenslängliche Haftstrafen für den Sturz der türkischen Verfassung. Die Behörden teilten die inhaftierten Kadetten in fünf Fälle auf, nämlich den “Fall Sultanbeyli”, den “Fall TRT/Digiturk,” den “Fall Orhanlı,” den “Bosporus-Brücke” und den “Fall Fatih Sultan Mehmet (FSM) Brücken.” Das Kassationsgericht hob den „TRT/Digiturk-Fall“ mit 37 Kadetten auf und eröffnete den Prozess wieder. Die Kadetten wurden jedoch nach dem Berufungsprozess zu lebenslanger Haft verurteilt. Das Gerichtsverfahren hat gezeigt, dass sich die Gerichte in der Türkei nicht an die Entscheidungen der übergeordneten Gerichte halten, sondern auf Anordnungen der Regierung handeln. Der «Sultanbeyli-Fall», in dem sich die Kinder von Frau Melek Çetinkaya befinden, wird derzeit vom Kassationsgericht geprüft und wird wahrscheinlich in den kommenden Monaten aufgehoben. Wie im «TRT/Digiturk-Fall» glaubt sie jedoch, dass die Gerichte dieser Entscheidung nicht folgen werden und die Inhaftierung der Kinder weitergehen wird. Sie hofft, sich zu irren und wünscht, dass alle Kinder freigelassen werden, aber die Praktiken der gegenwärtigen Regierung haben gezeigt, dass dies unwahrscheinlich ist.

Frau Melek Çetinkaya beantragte im Namen ihres Sohnes bei der Arbeitsgruppe willkürliche Inhaftierungen des Menschenrechtsrates der Vereinten Nationen, seinen Fall zu prüfen und zu entscheiden. Das Dossier wurde tatsächlich geprüft und entschieden, was zur Empfehlung der sofortigen Freilassung von Taha Çetinkaya führte. Trotzdem erkennt das türkische Rechtssystem derzeit weder den Europäischen Gerichtshof für Menschenrechte noch irgendein Organ der Vereinten Nationen an. Die Entscheidung gilt als solche für den vorliegenden Fall als ungültig.

Es gibt etwa 341 inhaftierte Studentenkadetten. Drei von ihnen sind Frauen, und drei von ihnen sind verstorben.

Murat Tekin und Ragıp Enes Katran wurden während des blutigen Aufstands am 15. Juli auf der Bosporusbrücke gelyncht. Sie wurden nach 12 Tagen zusammen im Leichenschauhaus gefunden und waren nicht wiederzuerkennen, Ihre Eltern erkannten die Kinder an ihren Fingernägeln. Die Familien bekamen weder ein Bestattungsfahrzeug noch Särge und Gebet. Außerdem wurden keine Beerdigungszeremonien abgehalten, und man sagte ihnen, sie sollten die Kinder schweigend begraben. Die Familien erhielten kein Begräbnisland für dieser Studenten. Dennoch hatten ihre jeweiligen Verwandten im Voraus einen Familienfriedhof gekauft, auf dem die Leichen begraben werden konnten. Der dritte Schüler, Yusuf Kurt, starb später. Er wurde für neun Monate eingesperrt und extreme Belastungen verschlimmerten die Krebsentstehung. Yusuf starb vor einem Jahr unter der Last der Schmerzen.

Wie bereits erwähnt, werden drei Studentinnen aus den gleichen Gründen hinter Gittern festgehalten. Sie werden im geschlossenen Frauengefängnis Bakırköy festgehalten. Ihre Namen sind Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz und Sena Ogut Alan. Diese Mädchen waren 20 Jahre alt, als sie verhaftet wurden. Nagihan verlor ihren Vater am 1. März 2022, doch sie konnte nicht an der Beerdigung ihres Vaters teilnehmen. Nimet Ecem hingegen ist die Tochter eines Märtyrers. Ihr Vater starb als sie drei Jahre alt war, während er als Oberleutnant in der türkischen Luftwaffe (TAF) diente. Obwohl sie Tochter eines Märtyrers war, erhielt sie eine lebenslange Haftstrafe wegen der unbegründeten Anschuldigung, Mitglied einer terroristischen Organisation zu sein. Der Vater der anderen Häftlinge ist ein Offizier, der sich von der TAF zurückgezogen hat. Trotzdem wurde sie zu lebenslanger Haft verurteilt, weil sie eine „Verräterin“ und eine „Terroristin“ war.

Melek Çetinkaya wurde zum Thema einer europäischen Dissertation. Helena Vodopija, Absolventin der Turkologie und Anthropologie, traf sich mit Çetinkaya für ihre Masterarbeit „über die Erinnerungen“ von Militärstudenten und deren Familien, die im Rahmen des Europäischen Masterprogramms Menschenrechte und Demokratisierung der Universität Luxemburg am 15. Juli und danach zu lebenslanger Haft verurteilt wurden.

Melek Çetinkaya war eine Mutter von drei Kindern und lebte ein bescheidenes Leben in der Türkei. Am Abend des 15. Juli 2016 wurde sie Mutter, die Gerechtigkeit auf der Straße suchte. Sie wird ihren rechtmäßigen Kampf fortsetzen, bis es ihr gelingt, alle willkürlich inhaftierten Kadetten freizulassen.

Geschrieben von Berkan Doğan Ünes

Bearbeitet von Olga Ruiz Pilato

Translated by P.Schamp [Melek Çetinkaya: A Mother’s Struggle For Justice]

Sources;

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students Posted by Beyza Nur Dag rightful struggle Turkish Air Force Academy

Melek Çetinkaya: la lucha de una madre para la justicia

La Sra. Melek Çetinkaya es la madre de Taha Furkan Çetinkaya, un estudiante militar. Cree en la inocencia de su hijo e intenta hacer oír su voz en las redes sociales para que su hijo, que actualmente está encarcelado, sea liberado. La Sra. Çetinkaya permaneció en casa con sus hijos durante tres años y medio, creyendo que el estado proporcionaría justicia hasta que finalmente decidió irse a las calles para protestar contra la injusticia del gobierno a través de manifestaciones y marchas pacíficas. [i] Según la Constitución turca, todo ciudadano tiene derecho a actuar pacíficamente sin permiso, piedra, palo o arma. Sin embargo, cada vez que protesta, se le multa con 390 liras turcas (TL) y la llevan a la comisaría, donde la mantienen durante varias horas. Una de las veces que fue arrestada, fue obligada a permanecer en el departamento antiterrorista (TEM) durante dos días. [ii]

Melek Çetinkaya es conocida por sus campañas y protestas pacíficas para crear conciencia sobre la victimización de su hijo conocida por grandes masas y por la liberación de su hijo y cientos de arrestos ilegales de otras personas. Las protestas se derivan de la ineficacia del sistema judicial turco bajo el régimen de Erdogan.

El hijo de Çetinkaya, Taha, era un estudiante militar en la Academia de la Fuerza Aérea Turca. Taha estaba de vacaciones de verano en casa después de completar su primer año en la Academia de la Fuerza Aérea. El 10 de julio de 2016, cinco días antes del intento de golpe, los cadetes fueron invitados al campamento militar anual de rutina de 3 semanas. Estos campamentos fueron uno de los programas determinados con un año de anticipación e incluidos en el calendario de programas anuales de los estudiantes militares.[iii]

En la mañana del 15 de julio, el Comandante General de las Fuerzas Aéreas, Abidin Ünal, realizó una visita no planificada al campamento de cadetes y dio un discurso a los cadetes. Ünal visitaba el campamento de cadetes cada año, pero no pasó desapercibido. Por lo general, hacía una visita programada al centro. Los cadetes limpiaban el campamento, cocinaban, y mantenían los espacios como preparación para las visitas de alto perfil. Sólo una vez hecho esto los visitantes se conocerán a los cadetes.[iv]

Los cadetes pasaron por los puntos policiales al llegar al puente Osmangazi, pero ninguno de los policías les preguntó a dónde iban. Los comandantes no llevaban dinero, así que cuando llegaron al peaje, ambos cadetes pagaron la tarifa con efectivo que habían recogido individualmente y cruzaron el puente. Las autoridades detuvieron el autobús con los cadetes en Sultanbeyli después de cruzar el puente y se les dijo que había habido un golpe de Estado, una noticia que llegó como un susto a los cadetes. El público ofreció a los cadetes agua y cigarrillos y cantó el himno nacional. [v] Aproximadamente a las 2 de la mañana, dos policías declararon: “Bien, tenemos a estos niños; se pueden dispersarte”. Los cadetes hicieron lo que se les dijo, reiterando que no eran golpistas. Más tarde por la mañana, la policía detuvo a los cadetes y los hizo esperar en el puente hasta las 8 de la mañana en lugar de llevar a los cadetes a la comisaría o a la escuela de la Fuerza Aérea. [vi]

A lo largo de la mañana, la gente comenzó a llegar al puente con armas, cuchillos, pinchos y palos y comenzó a atacar a los cadetes. Primero rompieron las ventanas del autobús y procedieron a subir al autobús y comenzar a patear a los cadetes. Una de las personas armadas disparó al tanque de gasolina y gritó: “mátenlos”. Los cadetes escondieron sus armas bajo sus brazos en respuesta al miedo y el terror que había estallado, y afortunadamente, ningún cadete fue asesinado. Sin embargo, los niños presentes fueron llevados a la comisaría de policía de Sultanbeyli y detenidos durante cuatro días. [vii]

Las instalaciones institucionales tenían condiciones muy precarias. El hecho de que los cadetes hayan sido detenidos arbitrariamente durante más de cinco años, que los niños hayan sido sometidos a tortura durante cuatro días consecutivos bajo la autoridad policial y que los perros hayan sido atados y privados de alimentos y agua pone de relieve graves violaciones de los derechos humanos. Cuando los cadetes pidieron ir al baño, fueron llevados golpeando la espalda, los hombros y las cabezas contra la pared. Las autoridades penitenciarias llenaron salas de detención para 40 personas con 120 personas. [viii]

Las acusaciones del cadete solicitaron tres cadenas perpetuas por derrocar la Constitución turca. Las autoridades separaron a los cadetes encarcelados en cinco casos, a saber, «el caso Sultanbeyli», el «caso TRT/Digiturk», el «caso Orhanlı», el «caso del puente Bosporus» y el «caso del puente Fatih Sultan Mehmet (FSM)». El Tribunal de Casación anuló el «caso TRT/Digiturk» con 37 cadetes, reabriendo el juicio. Sin embargo, los estudiantes cadetes fueron condenados a cadena perpetua después del juicio de apelación. El proceso judicial ha demostrado que, en Turquía, los tribunales de instancia inferior no acatan las decisiones de los tribunales superiores, sino que actúan por orden del gobierno. El «caso Sultanbeyli», donde se encuentran los hijos de la Sra. Melek Çetinkaya, está siendo examinado actualmente en el Tribunal de Casación y probablemente será anulado en los próximos meses. Aun así, como en el «caso TRT/Digiturk», cree que los tribunales no acatarán esta decisión y que la detención de los niños continuará. Ella espera que se equivoque y desea que todos los niños sean liberados, pero las prácticas del gobierno actual han demostrado que es poco probable. [ix]

Melek Çetinkaya solicitó al Grupo de Trabajo sobre la Detención Arbitraria del Consejo de Derechos Humanos de las Naciones Unidas en nombre de su hijo para que su caso fuera examinado y decidido. De hecho, el archivo fue revisado y decidido, lo que resultó en la liberación inmediata de Taha Çetinkaya. A pesar de ello, el sistema jurídico turco actualmente no reconoce ni al Tribunal Europeo de Derechos Humanos ni a ningún órgano de las Naciones Unidas. Como tal, la decisión se considera inválida para el caso en cuestión.

Hay aproximadamente 341 estudiantes cadetes encarcelados. Tres de ellos son mujeres, y tres de ellos fallecieron. [x]

Murat Tekin y Ragip Enes Katran fueron brutalmente asesinados al ser linchados en el puente del Bósforo durante el sangriento intento de golpe de Estado del 15 de julio. Fueron encontrados en la morgue después de 12 días juntos y estaban irreconocibles. Sus padres reconocieron a los niños por sus uñas. A las familias no se les dio un vehículo funerario ni ataúdes y se les negó realizar oraciones. Además, no se celebraron ceremonias fúnebres, y se les dijo que enterraran a los niños en silencio. A las familias no se les dio tierra de sepultura para los cadáveres de estos estudiantes. Aun así, sus respectivos parientes habían comprado un cementerio familiar de antemano, y los cuerpos podían ser enterrados allí. El tercer estudiante, Yusuf Kurt, murió más tarde. Fue encarcelado durante nueve meses, y el estrés extremo y los niveles de presión exacerbaron el desarrollo de un cáncer. Yusuf falleció hace un año con la carga del dolor que soportó. [xi]

Como se mencionó anteriormente, tres estudiantes están encarceladas por las mismas razones. Están detenidas en la prisión cerrada de mujeres de Bakırköy. Sus nombres son Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz y Sena Ogut Alan. Estas chicas tenían 20 años cuando fueron arrestadas. Nagihan perdió a su padre el 1 de marzo de 2022, pero no pudo asistir al funeral de su padre. Nimet Ecem, por otro lado, es la hija de un mártir. Su padre fue martirizado cuando ella tenía tres años mientras servía como teniente superior en la Fuerza Aérea Turca (TAF). Aunque era hija de un mártir, recibió una sentencia de cadena perpetua por una acusación infundada de ser miembro de una organización terrorista. El padre de la otra detenida es un oficial que se retiró de la TAF. A pesar de esto, fue condenada a cadena perpetua por ser una “traidora” y una “terrorista”.

Melek Çetinkaya se convirtió en el tema de una tesis europea. Helena Vodopija, graduada de Turquología y Antropología, se reunió con Çetinkaya para su tesis de maestría “sobre las memorias” de los estudiantes militares y sus familias que fueron condenados a cadena perpetua en el ámbito del Programa Europeo de Maestría en Derechos Humanos y Democratización de la Universidad de Luxemburgo el 15 de julio y el período siguiente. [xii]

Melek Çetinkaya era madre de tres hijos y vivía una vida modesta en Turquía. En la noche del 15 de julio de 2016, se convirtió en una madre que buscaba justicia en las calles. Ella continuará su lucha legítima hasta que logre liberar a todos los cadetes detenidos arbitrariamente.

Escrito por Berkan Doğan Ünes

Editado por Olga Ruiz Pilato

Traducido por Rowan Scarpino https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students rightful struggle Turkish Air Force Academy

Melek Çetinkaya: Lupta unei mame pentru dreptate

Melek Çetinkaya este mama lui Taha Furkan Çetinkaya, care este student militar. Ea luptă pentru justiția fiului ei și încearcă să răspândească, prin intermediul rețelelor de socializare, mesajul că fiul este nevinovat și cere ca el să fie eliberat din închisoare. După trei ani și jumătate de tăcere din partea autorităților, Çetinkaya a decis că este timpul să protesteze prin demonstrații pașnice și marșuri.[i] Conform Constituției Turciei, orice cetățean are voie să se exprime într-o manieră pașnică, fără nevoie de permisiune și fără să fie supuși la atacuri de armă. Însă, în realitate, Melek este amendă cu 390 de lire turcești și este deținută temporar la secția de poliție, de fiecare dată. Într-una dintre aceste dăți când a fost arestată, a fost forțată să stea la departamentul antiterorist pentru doua zile.[ii]

Melek Çetinkaya este cunoscută pentru campaniile și protestele sale pașnice pentru a răspândi mesajul situației în care se află fiul ei și pentru eliberarea fiului ei, dar și a altor sute de alți oameni arestați ilegal. Fundamental, protestele ei se îndreaptă către ineficiența sistemului judiciar turc sub regimul lui Erdogan.

Fiul lui Melek a fost un student militar la Academia de forță Turcă. Taha era acasă, în vacanța de vară, după completarea primului an la academie. Pe 10 iulie 2016, cinci zile dupa tentativul de lovitură de stat, cadeții au fost invitați la tabăra militară anuală, care consta în 3 săptămâni de rutină militară. Aceste tabere erau luate în considerare în viitorul an academic al studenților.[iii]

Dimineața, pe 15 iulie, Comandantul General al Forțelor Aeriene General Abidin Ünal a făcut o vizită neanunțată taberei de vară și le-a oferit un discurs cadeților. Ünal obișnuia să viziteze tabăra în fiecare vară, dar nu neanunțat. Își programa o vizită la centru, iar cadeții se pregăteau pentru o vizită de rang înalt, cu foc de tabără, mâncare de calitate și spații amenajate impecabil- vizitatorii pot intra numai la finalul pregătirilor. [iv]

Cadeții au trecut de punctele de poliție când au ajuns la Podul Osmangazi, dar poliția nu i-a întrebat unde merg. Când au ajuns la barieră, au realizat că cei în comandă nu aveau bani, așa că au strâns repede banii puțini pe care îi aveau individual și au trecut podul. Eventual, autoritățile au oprit vehiculul în Sultanbeyli și li s-a spus că are loc o lovitură de stat- cadeții erau șocați. Publicul le-a oferit cadeților apă și țigări și au cântat împreună imnul național.[v] La aproximativ 2 dimineța, doi polițiști au spus “Bine, avem grijă noi de copiii ăștia, puteți pleca.” Cadeții au făcut ce li s-a spus, repetând că ei nu au nicio legătură cu lovitura de stat.” La scurt timp, poliția i-a arestat și i-a făcut să aștepte pe pod până la 8 dimineața, în loc să îi ducă la secție sau la școala de forțe aeriene..[vi]

De-a lungul dimineții, oamenii au început să vină pe pod, purtând arme, cuțite, sulițe și bețe și au început să îi atace pe cadeți. Mai întâi au spart fereastra de la autobuz și au început să intre în vehicul și să îi lovească cu picioarele. Unul dintre persoanele înarmate a aruncat cu gaz, țipând “Omorâți-i!”. Cadeții au ascuns armele sub brațe, cu teroarea că s-ar putea împușca din greșeală- din fericire, niciunul nu a fost omorât.

Cu toate acestea, au fost luați la secția de poliție în Sultanbeyli și au fost deținuți pentru patru zile. [vii]

Condițiile în încăperile de detenție erau deplorabile, creând grave violări ale drepturilor umane. Cadeții au fost arestați în mod arbitrar pentru mai mult de 5 ani și supuși la tortură zile consecutive, sub autoritatea poliției, iar până și câinii au fost legați și lăsați flămânzi. Când cadeții cereau voie la toaletă, erau duși în timp ce erau bătuți grav pe spate, umeri și dați cu capul de pereți. Autoritățile închisorii au adus 120 de oameni în camere în care era loc doar de 40. [viii]

Acuzațiile reflectate către cadeți aspirau la trei sentințe pe viață pentru încălcarea constituției. Autoritățile au separat situația cadeților în cinci cazuri, “cazul Sultanbeyli”, “cazul TRT/Digiturk”, “cazul Orhanlı”, “cazul Podului Bosporus” și ”cazul podului Fatih Sultan Mehmet (FSM)”. Curtea de Casație a anulat cazul TRT/Digiturk și a redeschis procesul. Cu toate acestea, studenții cadeți au fost condamnați la închisoare pe viață după proces. Procesul judiciar a arătat că, în Turcia, curțile mai mici de justiție nu sunt legate de curțile înalte și funcționează la ordinele guvernului. Cazul Sultanbeyli, unde se află Melek Çetinkaya și copiii ei, este sub evaluare la Curtea de Casație și probabil va fi anulat în lunile care urmează. Totuși, ea crede că detenția copiiilor va continua. Speră că greșește și că eventual copiii vor fi eliberați, chiar dacă practicile guvernului nu sunt încurajatoare.

Melek Çetinkaya a aplicat la Grupul Detențiilor Arbitrare de la Consiliul Drepturilor Omului ale Națiunilor Unite în locul fiului său, pentru a îi evalua cazul. Într-adevăr, cazul a fost evaluat și s-au luat măsuri, rezultând în eliberarea lui Taha Çetinkaya. Totuși, sistemul legal al Turciei nu recunoaște Curtea Europeană a Drepturilor Omului sau alt organ al Națiunilor Unite. Deci, decizia instituției este invalidă.

Sunt aproape 341 de studenți cadeți închiși. Trei dintre ei sunt femei, iar trei au decedat. [x]

Murat Tekin și Ragıp Enes Katran au fost uciși cu brutalitate pe podul Bosphorus în timpului loviturii de stat, pe 15 iulie. Au fost găsiți împreună, la morgă, după 12 zile, complet desfigurați, părinții celor recunoscându-i doar după unghii. Familiilor nu s-a oferit niciun vehicul funerar sau coșciuge și li s-a interzis să se roage. Mai mult, nu s-a ținut slujbă, pentru ca li s-a ordonat să îi înmormânteze “în liniște” și nu li s-a oferit pământ pentru a îi înmormânta. Așadar, familiile au cumpărat un cimitir de familie. Al treiea student, Yusuf Kurt, a murit mai târziu. A fost încarcerat pentru nouă luni, iar stresul extrem i-a exacerbat răspândirea cancerului. Yusuf a decedat acum un an cu toată povara durerii pe care o căra. [xi]

Cele trei studente deținute sunt acolo din aceleași motive. Ele sunt ținute la închisoarea Bakırköy pentru femei. Numele lor sunt Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz și Sena Ogut Alan. Aveau 20 de ani când au fost arestate.Nagihan și-a pierdut tatăl pe 1 Martie 2022, dar nu a putut merge la înmormântare. Nimet Ecem, pe de altă parte, este fiica unui martir care a servit ca locotenent senior la Forțele Aeriene. Chiar și în situația asta, ea a primit închisoare pe viață pe acuzațiile nefondate că ar fi făcut parte dintr-o organizație teroristă. Similar, Sena Ogut a primit aceeași pedeapsă, numită “trădătoare” și “teroristă”, cu toate că tatăl său este pensionat din Forțele Aeriene.

Melek Çetinkaya a devenit subiectul unei teze de licență în Europa, în cadrul programului de la universitatea din Luxemburg “Drepturi Europene și Democratizare”. Helena Vodopija, absolventă la programul Turcologie și Antropologie, s-a întâlnit cu Çetinkaya pentru teza de licență la master, care viza experiențele studenților militari care au fost condamnați la închisoare pe viață și ale familiilor lor. [xii]

Melek Çetinkaya era mama a trei copii, ducând o viață modestă în Turcia. Pe 15 iulie 2016, ea a devenit o mamă care cere dreptate. Ea va continua lupta până reușește să îi elibereze pe toți cadeții închiși în mod arbitrar.

Scris de Berkan Doğan Ünes

Text original: https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/

Tradus de Bianca Balea

Surse:

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

15 July Melek Çetinkaya military students rightful struggle Turkish Air Force Academy

ملك شيتينكايا: نضال أم من أجل العدالة

السيدة ملك شيتينكايا هي والدة طه فرقان شتينكايا، وهو طالب عسكري. ملك تؤمن ببراءة ابنها وتحاول بيان صوتها على وسائل التواصل الاجتماعي حتى يتم إطلاق سراح ابنها المحتجز حاليًا. بقيت في المنزل مع أطفالها لمدة ثلاث سنوات ونصف، معتقدة أن الدولة ستوفر العدالة حتى قررت أخيرًا النزول إلى الشوارع للاحتجاج على ظلم الحكومة من خلال المظاهرات والمسيرات السلمية

[i]

وفقًا للدستور التركي ، لكل مواطن الحق في التصرف السلمي دون إذن و دون حجر أو عصا أو سلاح. ومع ذلك، في كل مرة تحتج فيها ، يتم تغريمها ٣٩٠ ليرة تركية ويتم نقلها إلى مركز الشرطة، حيث يتم احتجازها لعدة ساعات. في إحدى المرات التي تم اعتقالها، أُجبرت على البقاء في قسم مكافحة الإرهاب لمدة يومان

[ii]

تشتهر ملك شيتينكايا بحملاتها واحتجاجاتها السلمية التي تسعى لزيادة الوعي بكون ابنها ضحية معروفة للجماهير السلمية ولإطلاق سراح ابنها٬ ومئات آخرين من سقطوا ضحية للاعتقالات الغير القانونية. الاحتجاجات تنبع من عدم فعالية النظام القضائي التركي في ظل نظام أردوغان

كان نجل شيتينكايا طه، طالبًا عسكريًا في أكاديمية القوات الجوية التركية. كان في إجازته الصيفية في نزله بعد أن أكمل سنته الأولى الأكاديمية للقوات الجوية. في العاشر من يوليو ٢٠١٦، أي قبل خمسة أيام من محاولة الانقلاب في تركيا، تمت دعوة الطلاب العسكريين إلى المعسكر العسكري الروتيني الذي يستمر لمدة ٣ أسابيع. كانت هذه المعسكرات أحد البرامج التي تم تحديدها مسبقًا قبل عام واحد وتم تضمينها في تقويم البرنامج السنوي للطلاب العسكريين [iii]

في صباح يوم ١٥ يوليو، قام قائد القوات الجوية العماد عابدين أونال بزيارة غير مخطط لها إلى معسكر الطلاب العسكريين وألقى كلمة أمام الطلاب. كان أونال يزور معسكر الطلاب العسكريين كل عام، و كانت زيارته ملحوظة عند الجميع. عادة ما يقوم بزيارة مقررة إلى المركز. سيقوم الطلاب العسكريون بتنظيف موقع المخيم، والطهي، وصيانة المساحات، استعدادا لزيارات رفيعة المستوى. بمجرد الانتهاء من الاستعدادات، يلتقي الزوار بالطلاب العسكريين [iv]

و في طريقهم الى المعسكر اجتاز الطلاب نقاط الشرطة عند وصولهم إلى جسر عثمان غازي، لكن لم يسألهم أي من رجال الشرطة إلى أين هم ذاهبون. لم يحمل القادة أي نقود معهم، لذلك عندما وصلوا إلى الجسر، دفع كل من الطالبين رسوم المرور نقدًا التي جمعوها بشكل فردي وعبروا الجسر. أوقفت السلطات الحافلة التي كانت تنقل الطلاب العسكريين في سلطان بيلي بعد عبور الجسر و أخبروهم بوقوع انقلاب, مما أثار صدمةٌ للطلاب. قدّٙم المدنيين الماء والسجائر للطلاب العسكريين وغنوا النشيد الوطني

[v]

في حوالي الساعة الثانية صباحًا، قال اثنان من رجال الشرطة، “حسنا، لدينا هؤلاء الفتيان؛ يمكنكم التفرق”. ففعل الطلاب ما قيل لهم، وأكدوا أنهم ليسوا من تؤامروا الانقلاب. و لكن ألقت الشرطة القبض على الطلاب العسكريين وجعلتهم ينتظرون على الجسر حتى الساعة ٨ صباحًا بدلاً عن اصطحاب الطلاب إلى مركز الشرطة أو مدرسة القوات الجوية

[vi]

و في الصباح، بدأ الناس يصلون إلى الجسر حاملين أسلحة وسكاكين وأسياخ وعصي وبدأوا في مهاجمة الطلاب. قاموا أولاً بتحطيم نوافذ الحافلة وشرعوا في الصعود إلى الحافلة والبدء في ركل الطلاب. أطلق أحد المسلحي النارعلى خزان الغاز وصرخ بأن يقتلوهم

. قام الطلاب بإخفاء أسلحتهم تحت أذرعهم رداً على الخوف والرعب الذي اندلع، ولحسن الحظ، لم يُقتل أي طالب. ومع ذلك، تم نقل الأطفال الموجودين إلى مركز الشرطة في السلطان بيلي واحتجزوا لمدة أربعة أيام

[vii]

كانت ظروف المرافق المؤسسية سيئة للغاية. فاحتُجزوا الطلاب بشكل تعسفي لأكثر من خمس سنوات، وتعرض الطلابرللتعذيب لمدة أربعة أيام متتالية تحت سلطة الشرطة، وتم تقييد الكلاب وحرمانهم من الطعام والماء. فهذه المعاملة تسلط الضوء على الانتهاكات الجسيمة لحقوق الإنسان. عندما طلب الطلاب الذهاب إلى المرحاض، تم أخذهم بضرب ظهورهم وأكتافهم ورؤوسهم بالحائط. ملأت سلطات السجن غرف احتجاز تتسع لـ ٤٠شخصًا بـ ١٢٠شخصًا

[viii]

و كانت قضية الاتهام ضد الطلاب العسكريين تسعى إلى ثلاثة أحكام بالسجن مدى الحياة بتهمة الإطاحة بالدستور التركي. فصلت السلطات الطلاب المسجونين إلى خمس قضايا، وهي “قضية سلطان بيلي” و “قضية تي آر تي / ديجيتورك” و “قضية أورهانلي” و “قضية جسر البوسفور” و قضية جسر فاتح سلطان محمد

ألغت محكمة النقض قضية قضية “تي آر تي / ديجيتورك ” مع ٣٧ طالبًا ، وأعادت فتح المحاكمة. ومع ذلك، حُكم على الطلاب بالسجن مدى الحياة بعد محاكمة الاستئناف. أثبتت العملية القضائية في تركيا أن المحاكم السفلى لا تلتزم بقرارات المحاكم الأعلى ولكنها تعمل بدلاً من ذلك بناءً على أوامر حكومية. إن “قضية سلطان بيلي”، حيث يوجد أطفال السيدة ملك شيتينكايا، على قيد المراجعة حاليًا في محكمة النقض ومن المحتمل أن يتم إبطالها في الأشهر المقبلة. ومع ذلك ، كما هو الحال في قضية “تي آر تي / ديجيتورك” ، فهي تعتقد أن المحاكم لن تلتزم بهذا القرار، وسيستمر احتجاز الأطفال. إنها تأمل أن تكون مخطئة وتتمنى أن يتم الإفراج عن جميع الأطفال، لكن ممارسات الحكومة الحالية أثبتت أنه من غير المحتمل

[ix]

وتقدمت السيدة مليك شيتينكايا ، نيابة عن ابنها ، بطلب إلى الفريق العامل المعني بالاحتجاز التعسفي التابع لمجلس حقوق الإنسان التابع للأمم المتحدة ، للنظر في قضيته والبت فيها. تمت مراجعة الملف والبت فيه بالفعل، مما أدى إلى قرار الإفراج الفوري عن طه شيتينكايا. على الرغم من ذلك، لا يعترف النظام القانوني التركي حاليًا بالمحكمة الأوروبية لحقوق الإنسان أو بأي من هيئات الأمم المتحدة. على هذا النحو ، يعتبر القرار غير صالح للقضية

هناك ما يقارب من ٣٤١ طالبًا مسجونًا. ثلاثة منهم من الإناث ، وثلاثة منهم ماتوا

[x]

تل مراد تكين وراجيب أنيس كاتران بوحشية من خلال إعدامهما على جسر البوسفور خلال محاولة الانقلاب الدموية في ١٥يوليو. تم العثور عليهم في المشرحة بعد ١٢يومًا معًا٬ ولم يمكن التعرف عليهم. ولكن استطاع الوالدان التعرف على جثمانهم من أظافرهم. لم يتم تسليم عربة جنازة أو توابيت لأسرهم و رفضوا من تأدية الصلاة على الجثث. بالإضافة إلى ذلك، لم يتم إقامة مراسم جنازة، وقيل لهم بدفن نجليهم في صمت. لم تُمنح العائلات مقابر لجثث هؤلاء الطلاب. ومع ذلك، كان أقاربهم قد اشتروا مقبرة عائلية مسبقًا، وتمكن دفن الجثث هناك. وتوفي الطالب الثالث يوسف كورت في وقت لاحق. سُجن لمدة تسعة أشهر ، وتسبب التوتر الشديد ومستويات الضغط في تفاقم تطوره لمرض السرطان. فتوفي يوسف قبل عام في عبء الآلام التي تحملها

[xi]

كما ذكر أعلاه، تم احتجاز ثلاث طالبات خلف القضبان لنفس الأسباب. وهما محتجزتان في سجن باكيركوي المخصص للنساء. و هن نعمت عصم غونولو، ناجيهان يافوز وسينا أوغوت آلان. كانت هؤلاء الفتيات ٢٠ عامًا من العمر عندما تم القبض عليهن

فقدت ناجيهان والدها في الأول من مارس ٢٠٢٢، لكنها لم تتمكن من حضور جنازة والدها. أما نعمت فهي ابنة شهيد. استشهد والدها عندما كانت في الثالثة من عمرها عندما كان يعمل ملازمًا أول في القوات الجوية التركية. على الرغم من كونها ابنة شهيد ، فقد حكم عليها بالسجن المؤبد بتهمة لا أساس لها من الانتماء إلى منظمة إرهابية. والد المحتجزة سينا ضابط متقاعد من القوات المسلحة التركية. ورغم ذلك حكم عليها بالسجن المؤبد لكونها خائنة و إرهابية

أصبحت السيدة ملك شيتينكايا موضوع أطروحة أوروبية. التقت هيلينا فودوبيجا، خريجة علم الآثار والأنثروبولوجيا، بشيتنكايا في أطروحة الماجستير “حول ذكريات” الطلاب العسكريين وعائلاتهم الذين حُكم عليهم بالسجن مدى الحياة في نطاق برنامج الماجستير الأوروبي لحقوق الإنسان والديمقراطية بجامعة لوكسمبورغ في ١٥ يوليو والفترة التي تليها.

[xii]

كانت ملك شيتينكايا أم لثلاثة أطفال وتعيش حياة متواضعة في تركيا. في مساء يوم ١٥ يوليو ٢٠١٦، أصبحت أماً تسعى لتحقيق العدالة في الشوارع. وستواصل نضالها حتى تنتهي من إطلاق سراح جميع الطلاب المعتقلين تعسفيا

بقلم بركان دوغان أونيس

تحرير أولغا رويز بيلاتو

ترجمة رويفة الريامية من

Melek Çetinkaya: A Mother’s Struggle For Justice

المصادر

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

* صورة المحاصيل من: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July By Ruwaifa Al-Riyami Melek Çetinkaya military students rightful struggle Turkish Air Force Academy

Melek Çetinkaya: de strijd van een moeder voor gerechtigheid

Mevr. Melek Çetinkaya is de moeder van Taha Furkan Çetinkaya, een militaire student. Ze gelooft in de onschuld van haar zoon en probeert op sociale media haar stem te laten horen zodat haar zoon, die momenteel gevangen zit, wordt vrijgelaten. Mevr. Çetinkaya bleef drie en een half jaar thuis bij haar kinderen, in de overtuiging dat de staat gerechtigheid zou bieden, totdat ze uiteindelijk besloot de straat op te gaan om te protesteren tegen de oneerlijkheid van de regering door middel van vreedzame demonstraties en marsen. [i] Volgens de Turkse grondwet heeft elke burger het recht om vreedzaam te handelen zonder toestemming, steen, stok of wapen. Elke keer dat ze protesteert, krijgt ze echter een boete van 390 Turkse lira (TL) en wordt ze naar het politiebureau gebracht, waar ze enkele uren wordt vastgehouden. Een van de keren dat ze werd gearresteerd, moest ze twee dagen op de antiterreurafdeling (TEM) blijven.[ii]

Melek Çetinkaya staat bekend om haar campagnes en vreedzame protesten om het bewustzijn te vergroten over het slachtofferschap van haar zoon dat bekend is bij grote massa’s en voor de vrijlating van zijn zoon en de onwettige arrestaties van honderden anderen. De protesten komen voort uit de ineffectiviteit van het Turkse rechtssysteem onder het regime van Erdogan.
De zoon van Çetinkaya, Taha, was een militaire student aan de Turkse luchtmachtacademie. Taha was op zomervakantie thuis na het afronden van zijn eerste jaar aan de Air Force Academy. Op 10 juli 2016, vijf dagen voor de poging tot staatsgreep, werden cadetten uitgenodigd voor het jaarlijkse militaire routinekamp van drie weken. Deze kampen waren een van de programma’s die een jaar van tevoren werden vastgesteld en opgenomen in de jaarlijkse programmakalender van de militaire studenten.[iii]

Op de ochtend van 15 juli bracht luchtmachtcommandant-generaal Abidin nal een ongepland bezoek aan het cadettenkamp en hield een toespraak voor de cadetten. Ünal bezocht elk jaar het cadettenkamp, maar niet onopgemerkt. Meestal bracht hij een gepland bezoek aan het centrum. De cadetten zouden de camping schoonmaken, koken en de ruimtes onderhouden en, als voorbereiding op spraakmakende bezoeken. Pas als dit is gebeurd, zullen de bezoekers de cadetten ontmoeten.[iv]

De cadetten passeerden politieposten toen ze bij de Osmangazi-brug aankwamen, maar geen van de agenten vroeg hen waar ze heen gingen. De commandanten hadden geen geld bij zich, dus toen ze de tol bereikten, betaalden beide cadetten de vergoeding met contant geld dat ze afzonderlijk hadden verzameld en staken de brug over. De autoriteiten stopten de bus met de cadetten in Sultanbeyli nadat ze de brug waren overgestoken en kregen te horen dat er een staatsgreep had plaatsgevonden, een nieuws dat als een schok voor de cadetten kwam. Het publiek bood de cadetten water en sigaretten aan en zong het volkslied. [v] Om ongeveer 2 uur ‘s nachts zeiden twee politieagenten: “Oké, we hebben deze kinderen; je kunt verspreiden”. De cadetten deden wat hen werd opgedragen en herhaalden dat ze geen coupplegers waren. Later op de ochtend arresteerde de politie de cadetten en liet hen tot 8 uur op de brug wachten in plaats van de cadetten naar het politiebureau of de luchtmachtschool te brengen.[vi]

De hele ochtend begonnen mensen bij de brug aan te komen met wapens, messen, spiesen en stokken en begonnen ze de cadetten aan te vallen. Ze braken eerst de ramen van de bus en stapten in de bus en begonnen de cadetten te schoppen. Een van de gewapende personen schoot op de benzinetank en riep: “dood ze”. De cadetten verstopten hun wapens onder hun armen als reactie op de angst en terreur die waren uitgebroken, en gelukkig werden er geen cadetten gedood. De aanwezige kinderen werden echter naar het politiebureau in Sultanbeyli gebracht en vier dagen vastgehouden.[vii]

De institutionele voorzieningen hadden zeer slechte omstandigheden. Het feit dat de cadetten meer dan vijf jaar willekeurig werden vastgehouden, de kinderen vier opeenvolgende dagen werden gemarteld onder politietoezicht, en honden werden vastgebonden en van voedsel en water beroofd, wijst op ernstige mensenrechtenschendingen. Toen de cadetten vroegen om naar het toilet te gaan, werden ze meegenomen door met hun rug, schouders en hoofd tegen de muur te bonzen. De gevangenisautoriteiten vulden detentiekamers van 40 personen met 120 personen.[viii]

De aanklacht van de cadet eiste drie levenslange gevangenisstraffen voor het omverwerpen van de Turkse grondwet. De autoriteiten verdeelden de gevangengenomen cadetten in vijf zaken, namelijk ‘de zaak Sultanbeyli’, de ‘TRT/Digiturk-zaak’, de ‘Orhanlı-zaak’, de ‘Bosporus-brugzaak’ en de ‘Fatih Sultan Mehmet (FSM) overbruggingszaak’ . Het Hof van Cassatie vernietigde de ‘TRT/Digiturk-zaak’ met 37 cadetten en heropende het proces. De cadetstudenten werden echter tot levenslang veroordeeld na het proces van beroep. Het gerechtelijke proces heeft aangetoond dat in Turkije lagere rechtbanken zich niet houden aan de beslissingen van de hogere rechtbanken, maar in plaats daarvan handelen op bevel van de overheid. De ‘Sultanbeyli-zaak’, waar de kinderen van mevr. Melek Çetinkaya zich bevinden, is momenteel in behandeling bij het Hof van Cassatie en zal waarschijnlijk in de komende maanden worden vernietigd. Toch gelooft ze, net als in de ‘TRT/Digiturk-zaak’, dat de rechtbanken zich niet aan deze beslissing zullen houden en dat de detentie van de kinderen zal doorgaan. Ze hoopt het bij het verkeerde eind te hebben en wenst dat alle kinderen worden vrijgelaten, maar de praktijken van de huidige regering hebben bewezen dat dit onwaarschijnlijk is.[ix]

Mevr. Melek Çetinkaya heeft namens haar zoon een aanvraag ingediend bij de werkgroep voor willekeurige detentie van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties om zijn zaak te onderzoeken en te beslissen. Het dossier werd inderdaad beoordeeld en besloten, wat resulteerde in de onmiddellijke vrijlating van Taha Çetinkaya. Desondanks erkent het Turkse rechtssysteem momenteel noch het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, noch enig ander orgaan van de Verenigde Naties. Als zodanig wordt de beslissing geacht ongeldig te zijn voor de onderhavige zaak.

Er zijn ongeveer 341 gevangengenomen studentcadetten. Drie van hen zijn vrouwelijk, en drie van hen zijn overleden.[x]

Murat Tekin en Ragıp Enes Katran werden op brute wijze vermoord door te worden gelyncht op de Bosporus-brug tijdens de bloedige poging tot staatsgreep van 15 juli. Ze werden na 12 dagen samen in het mortuarium gevonden en waren onherkenbaar. Hun ouders herkenden de kinderen aan hun vingernagels. De families kregen geen begrafenisvoertuig of doodskisten en mochten niet bidden. Bovendien werden er geen begrafenisplechtigheden gehouden en kregen ze te horen dat ze de kinderen in stilte moesten begraven. De families kregen geen begraafplaats voor de lijken van deze studenten. Toch hadden hun respectievelijke familieleden van tevoren een familiebegraafplaats gekocht en konden de lichamen daar worden begraven. De derde student, Yusuf Kurt, stierf later. Hij zat negen maanden vast en extreme stress en druk verergerden de ontwikkeling van kanker. Yusuf stierf een jaar geleden met de last van de pijn die hij doorstond.[xi]

Zoals hierboven vermeld, worden drie vrouwelijke studenten om dezelfde redenen achter de tralies gehouden. Ze worden vastgehouden in de Bakırköy Women’s gesloten gevangenis. Hun namen zijn Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz en Sena Ogut Alan. Deze meisjes waren 20 jaar oud toen ze werden gearresteerd. Nagihan verloor haar vader op 1 maart 2022, maar ze kon de begrafenis van haar vader niet bijwonen. Nimet Ecem daarentegen is een martelaarsdochter. Haar vader stierf de marteldood toen ze drie jaar oud was, terwijl hij diende als senior luitenant bij de Turkse luchtmacht (TAF). Hoewel ze een martelaarsdochter was, kreeg ze een levenslange gevangenisstraf op een ongegronde beschuldiging van lidmaatschap van een terroristische organisatie. De vader van de andere vrouwelijke gedetineerde is een officier die met pensioen is gegaan bij de TAF. Desondanks werd ze veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf omdat ze een ‘verrader’ en een ‘terrorist’ was.

Melek Çetinkaya werd het onderwerp van een Europese scriptie. Helena Vodopija, afgestudeerd in turcologie en antropologie, ontmoette Çetinkaya voor haar masterscriptie “over de herinneringen” van militaire studenten en hun families die werden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf in het kader van het European Human Rights and Democratization Master’s Programme van de Universiteit van Luxemburg op 15 juli en de volgende periode.[xii]

Melek Çetinkaya was moeder van drie kinderen en leidde een bescheiden leven in Turkije. Op de avond van 15 juli 2016 werd ze een moeder die gerechtigheid zocht op straat. Ze zal haar rechtmatige strijd voortzetten totdat ze alle willekeurig vastgehouden cadetten heeft vrijgelaten.

Written by Berkan Doğan Ünes

Edited by Olga Ruiz Pilato

Translated by Annemieke van der Meer from https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/

Sources;

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students Posted by Beyza Nur Dag rightful struggle Translated By Annemieke Rixt van der Meer Turkish Air Force Academy

Мелек Четинкая – майка бореща се за справедливост

Мелек Четинкая е майката на Таха Фуркан Четинкая – военен студент. В момента синът ѝ е държан в затвора, но тя силно вярва в невинноста му и се опитва да освободи сина си чрез социалните мрежи и тяхното влияние. Г-жа Четинкая е седяла с децата си у дома в продължение на три години и половина, вярвайки, че държавата ще донесе справедливост, докато накрая решава и излиза на улицата срещу несправедливостта чрез мирни протести и шествия. Според турската конституция, всеки гражданин има право на мирни, невъоражени протести. Въпреки това, всеки път, когато госпожа Четинкая протестира, тя е глобена с 390 турски лири и бива отведена в полицейско управление, където я държат броени часове. В един от случаите, когато е арестувана, тя е задържана за два дни в антитерористично отделение.

Мелек Четинкая е известна със своите кампании и мирни протести, които имат за цел да повишат осведомеността относно преследването на сина ѝ, както и стотици други незаконни арести. Протестите стават все повече, тъй като съдебната система при Ердоган е неефективна.

Синът на Четинкая, Таха, е бил военен студент в турската военновъздушна академия. Таха е в лятна ваканция в дома си, след като завършва първата си година в академията. На 10 Юли 2016 г. пет дни преди опита за преврат, кадетите били повикани на годишния 3-седмичен военен лагер. Тези лагери са част от програмата и се определят година по-рано. Сутринта на 15 Юли, командващият военновъздушните сили генерал Абдул Юнал прави непланирано посещение на в кадетския лагер и изнася лекция пред кадетите. Юнал посещава лагера всяка година, но не и изненадващо. Обикновено кадетите чистят къмпинга и се подготвят, преди посещение от толкова важна персона.

Кадетите преминават полицейските пунктове при пристигането им на моста Османгази, но никой от полицаите не ги пита къде отиват. Пътната такса се плаща от кадетите, тъй като никой от командирите не носел пари с него. Властите спират буса с кадетите в Султанбейли, след като преминават моста им се съобщава, че е избухнал преврат, новина, която шокира кадетите. Около 2 часа през ноща полицията заявява, че са хванали буса с кадетите. Кадетите обяснили, че нямат участие в преврата и не са знаели къде отиват. Вместо да ги закарат в полицейското отделение, или обратно в лагера, полицията държи кадетите до 8 сутринта на моста. Сутринта започнали да пристигат въоръжени хора, които искали да атакуват кадетите. Първо счупили прозорците на автобуса, след това влезнали в автобуса и започнали да ритат кадетите. Едно от въоръжените лица стреля по резервоара и виква „убийте ги“. Изплашени, младежите скрили оръжията си, и за късмет няма пострадали. Въпреки това, че били нападнати, кадетите са отведени в полицейското управление Султанбейли и са държани там цели 4 дни.

Институциите, в които били държани са били с ужасни условия. Младежите са били подложени на изтезания в продължение на 4 дни, не са били допускани до тоалетна, както и са държани без храна и вода. Властите са напълнили стаите със 120 задържани, като стаите са били за не повече от 40. Това са сериозни нарушения на човешките права, извършени от въпросните институции.

В обвиненията има искане за три доживотни присъди, за опит за преврат. Властите са разделили кадетите на 5 случая. За съжаление, кадетите са осъдени на доживотни присъди в 4 от 5 случая.

Съдебният процес доказва, че в Турция, съдилищата от по-ниска инстанция не се оридържат към решенията на по-горните съдилища, а вместо това действат по правителствени заповеди. Случаят „Султанбейли“, където са децата на г-жа Четинкая, в момента се разглежда в касационния съд и вероятно ще бъде отменен през следващите месеци. И все пак, майката не вярва, че това ще стане и децата ѝ ще продължат да бъдат затворени. Тя се надява да греши и всички деца да бъдат освободени, но действията на сегашното правителство не ѝ дават много надежда.

Майката на Таха, е пуснала молба до съвета на ООН по правата на човека, от името на сина си, да бъде разгледан неговия случай. Молбата в действителност е разгледана и е взето решение за незабавно освобождаване на Таха Четинкая. Въпреки това решение, понастоящем турската правна система на признава нито едноо външно решение и следователно решението е невалидно и Таха не получава свободата си.

Има затворени общо 341 кадети, като три от тях са момичета, а трима вече са починали.

Двама от кадетите – Мурат Текин и Реджеп Енес Катран са били брутално убити на Босфорския мост, на 15 Юли по време на кървавия опит за преврат. Те са намерени след 12 дни заедно, напълно неузнаваеми. В моргата, родителите познават децата си по ноктите на краката, защото цялото тяло е било обезобразено. На семействата не им е предоставена катафалка, нито кофчези, както и им е отказана молитва. Не се провежда никаква погребална церемония, нито е предоставена земя на родителите, където да могат да поставят ковчезите. Все пак, родителите вече имали място, което ползвали. Третият кадет починал по-късно. Той е бил 9 месеца в затвора, но екстремният стрес и тормоз довеждат до раково образувание. Юсуф е починал миналата година, носейки цялото това бреме на плещите си.

Както бе споменато по-горе, три студентки от военната академия са в затвора по същите причини. Те са задържани в женския затвор Байкъркьой. Имената им са Нимет Еджем Гьонюлю, Нагихан Ювуз и Сена Огут Алан. Тези момичета били едва на 20, когато са задържани. Нагихан губи баща си през 2022, но не може да присъства на погребението, а Нимет е дъщеря на мъченик. Баща ѝ е загинал, когато тя е едва на три години, като той е бил лейтанант в турските военновъздушни сили. Макар и дъщеря на мъченик, тя получава доживотна присъда, по обвинения, че участва в терористична организация, за което няма никакви доказателства. Бащата на другото момиче също е ветеран от военновъздушните сили, но това не променя присъдата ѝ.

Мелек Четинкая става обект на теза. Хелена Водопия, завършила тюркология и антропология, се среща с Четинкая, за нейната магистърска степен, като пише за спомените на осъдените и техните семейства.

Мелек Четинкая е майка на три момчета, живяла съвсем обикновен живот в Турция. Вечерта на 15 Юли, 2016 г., нейният живот се променя напълно. Тя започва да търси справедливост, и няма да престане докато не освободи всички произволно задържани кадети.

Written by Berkan Doğan Ünes

Edited by Olga Ruiz Pilato

Translated by Ivan Evstatiev [Melek Çetinkaya: A Mother’s Struggle For JusticeMelek Çetinkaya: A Mother’s Struggle For Justice]

Sources;

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Crop image from: https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students Posted by Beyza Nur Dag rightful struggle Turkish Air Force Academy

Melek Çetinkaya: Le combat d’une mère pour la justice

Mme Melek Çetinkaya est la mère de Taha Furkan Çetinkaya, un étudiant militaire. Elle croit en l’innocence de son fils et tente de faire entendre sa voix sur les réseaux sociaux pour que son fils, actuellement incarcéré, soit libéré. Mme Çetinkaya est restée à la maison avec ses enfants pendant trois ans et demi, croyant que l’État rendrait justice jusqu’à ce qu’elle décide finalement de descendre dans la rue pour protester contre l’injustice du gouvernement par des manifestations et des marches pacifiques. [i] Selon la Constitution turque, chaque citoyen a le droit de protester pacifiquement. Cependant, chaque fois qu’elle proteste, elle est condamnée à une amende de 390 livres turques (TL) et emmenée au poste de police, où elle est détenue pendant plusieurs heures. Une des fois où elle a été arrêtée, elle a été forcée de rester dans le département antiterroriste (TEM) pendant deux jours.[ii]

Melek Çetinkaya est connue pour ses campagnes et ses manifestations pacifiques visant à sensibiliser le grand public à la victimisation de son fils et à la libération de son fils et de centaines d’autres arrestations illégales. Les protestations découlent de l’inefficacité du système judiciaire turc sous le régime d’Erdogan.

Le fils de Çetinkaya, Taha, était étudiant militaire à l’Académie de l’armée de l’air turque. Taha était en vacances d’été à la maison après avoir terminé sa première année à l’Air Force Academy. Le 10 juillet 2016, cinq jours avant la tentative de coup d’État, les cadets ont été invités au camp militaire de routine annuel de 3 semaines. Ces camps faisaient partie des programmes déterminés un an à l’avance et inclus dans le calendrier annuel des programmes des étudiants militaires. [iii]

Le matin du 15 juillet, le commandant des forces aériennes, le général Abidin Ünal, a effectué une visite imprévue au camp des cadets et a prononcé un discours devant les cadets. Ünal visitait le camp des cadets chaque année. Il effectuait généralement une visite programmée au centre. Les cadets nettoyaient le camping, cuisinaient et entretenaient les espaces et, en préparation de visites de haut niveau.[iv]

Les cadets ont passé des postes de police en arrivant au pont d’Osmangazi, mais aucun des policiers ne leur a demandé où ils allaient. Les commandants n’avaient pas d’argent sur eux, alors les deux cadets ont payé les frais avec de l’argent qu’ils avaient individuellement collecté et ont traversé le pont. Les autorités ont arrêté le bus avec les cadets à Sultanbeyli après avoir traversé le pont et on leur a dit qu’il y avait eu un coup d’État, une nouvelle qui a été un choc pour les cadets. Le public a offert aux cadets de l’eau et des cigarettes et a entonné l’hymne national.[v] Vers 2 heures du matin, deux policiers ont déclaré : « D’accord, nous avons ces enfants ; vous pouvez vous disperser ». Les cadets ont fait ce qu’on leur avait dit, réitérant qu’ils n’étaient pas des conspirateurs. Plus tard dans la matinée, la police a arrêté les cadets et les a fait attendre sur le pont jusqu’à 8 h au lieu d’emmener les cadets au poste de police ou à l’école de l’armée de l’air. [vi]

Tout au long de la matinée, des gens ont commencé à arriver sur le pont avec des armes, des couteaux, des brochettes et des bâtons et ont commencé à attaquer les cadets. Ils ont d’abord cassé les fenêtres du bus et ont commencé à monter dans l’autobus et ont donné des coups de pied aux cadets. L’une des personnes armées a tiré sur le réservoir d’essence et a crié «tuez-les». Les cadets ont caché leurs armes sous leurs bras en réponse à la peur et à la terreur qui avaient éclaté, et heureusement, aucun cadet n’a été tué. Cependant, les enfants présents ont été emmenés au poste de police de Sultanbeyli et détenus pendant quatre jours. [vii]

Les installations institutionnelles étaient en très mauvais état. Le fait que les cadets aient été arbitrairement détenus pendant plus de cinq ans, que les enfants aient été torturés pendant quatre jours consécutifs sous l’autorité de la police et que les chiens aient été attachés et privés de nourriture et d’eau illustre de graves violations des droits humains. Lorsque les cadets ont demandé à aller aux toilettes, ils ont été accompagne en étant totalement menotté. Les autorités pénitentiaires ont rempli des salles de détention de 40 personnes avec 120 personnes. [viii]

Les actes d’accusation du cadet visaient trois condamnations à perpétuité pour avoir renversé la Constitution turque. Les autorités ont séparé les cadets emprisonnés en cinq affaires, à savoir « l’affaire Sultanbeyli », « l’affaire TRT/Digiturk », « l’affaire Orhanlı », « l’affaire du pont du Bosphore » et « l’affaire du pont Fatih Sultan Mehmet (FSM) ». La Cour de cassation a annulé « l’affaire TRT/Digiturk » avec 37 cadets, rouvrant le procès. Cependant, les étudiants cadets ont été condamnés à perpétuité après le procès en appel. Le processus judiciaire a prouvé qu’en Turquie, les juridictions inférieures ne se conforment pas aux décisions des juridictions supérieures mais agissent plutôt sur ordre du gouvernement. L’affaire “Sultanbeyli”, où se trouvent les enfants de Mme Melek Çetinkaya, est actuellement examinée par la Cour de cassation et sera probablement renversée dans les mois à venir. Pourtant, comme dans «l’affaire TRT/Digiturk», elle pense que les tribunaux ne respecteront pas cette décision et que la détention des enfants se poursuivra. Elle espère se tromper et souhaite que tous les enfants soient libérés, mais les pratiques du gouvernement actuel ont prouvé que cela était peu probable. [ix]

Mme Melek Çetinkaya a demandé au Groupe de travail sur la détention arbitraire du Conseil des droits de l’homme des Nations Unies au nom de son fils que son cas soit examiné et décidé. Le dossier a en effet été examiné et tranché, aboutissant à la libération immédiate de Taha Çetinkaya. Malgré cela, le système juridique turc ne reconnaît actuellement ni la Cour européenne des droits de l’homme ni aucun organe des Nations Unies. En tant que telle, la décision est réputée invalide en l’espèce.

Il y a environ 341 étudiants cadets emprisonnés. Trois d’entre eux sont des femmes et trois d’entre eux sont décédés.[x]

Murat Tekin et Ragıp Enes Katran ont été brutalement assassinés en étant lynchés sur le pont du Bosphore pendant la tentative de coup d’état sanglante. Ils ont été retrouvés à la morgue après 12 jours ensemble et étaient méconnaissables. Leurs parents reconnaissaient les enfants à leurs ongles. Les familles n’ont pas reçu de véhicule funéraire ni de cercueils et se sont vu refuser la prière. De plus, aucune cérémonie funéraire n’a eu lieu et on leur a dit d’enterrer les enfants en silence. Les familles n’ont pas reçu de lieu de sépulture pour les cadavres de ces étudiants. Pourtant, leurs proches respectifs avaient acheté à l’avance un cimetière familial, et les corps pouvaient y être enterrés. Le troisième étudiant, Yusuf Kurt, est décédé plus tard. Il a été incarcéré pendant neuf mois et des niveaux de stress et de pression extrêmes ont exacerbé le développement d’un cancer. Yusuf est décédé il y a un an avec le fardeau de la douleur qu’il a endurée.[xi]

Comme mentionné ci-dessus, trois étudiantes sont détenues derrière les barreaux pour les mêmes raisons. Elles sont détenues à la prison fermée pour femmes de Bakırköy. Leurs noms sont Nimet Ecem Gönüllü, Nagihan Yavuz et Sena Ogut Alan. Ces filles avaient 20 ans lorsqu’elles ont été arrêtées. Nagihan a perdu son père le 1er mars 2022, mais elle n’a pas pu assister aux funérailles de son père. Nimet Ecem, quant à elle, est la fille d’un martyr. Son père est tombé en martyr quand elle avait trois ans alors qu’il servait comme lieutenant principal dans l’armée de l’air turque (TAF). Bien qu’elle soit la fille d’un martyr, elle a été condamnée à perpétuité pour une allégation sans fondement d’appartenance à une organisation terroriste. Le père de l’autre détenue est un officier retraité des TAF. Malgré cela, elle a été condamnée à la réclusion à perpétuité pour avoir été une «traître» et une «terroriste».

Melek Çetinkaya est devenue le sujet d’une thèse européenne. Helena Vodopija, diplômée de Turcologie et d’Anthropologie, a rencontré Çetinkaya pour son mémoire de maîtrise “sur les mémoires” des étudiants militaires et de leurs familles condamnés à la réclusion à perpétuité dans le cadre du Master européen Droits de l’homme et démocratisation de l’Université du Luxembourg sur le 15 juillet et la période suivante.[xii]

Melek Çetinkaya était mère de trois enfants et menait une vie modeste en Turquie. Le soir du 15 juillet 2016, elle est devenue une mère en quête de justice dans la rue. Elle poursuivra son combat légitime jusqu’à ce qu’elle accomplisse la libération de tous les cadets détenus arbitrairement.

Written by Berkan Doğan Ünes English Version https://brokenchalk.org/melek-cetinkaya-a-mothers-struggle-for-justice/

Edited by Olga Ruiz Pilato

Translated by Faical Al Azib

Sources;

[i] https://politurco.com/arrest-of-ms-melek-cetinkaya-is-an-intervention-to-democracy.html [Accessed on 03/04/2022]

[ii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[iii] Ibid.

[iv] Ibid.

[v] https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/25/my-son-is-not-a-coup-plotter-a-mothers-struggle-to-prove-her-cadet-sons-innocence [Accessed on 03/04/2022]

[vi] https://www.youtube.com/watch?v=ND5snMwA2JQ [Accessed on 03/04/2022]

[vii] Ibid.

[viii] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[ix] https://www.youtube.com/watch?v=7HB6cRgf15w [Accessed on 03/04/2022]

[x] https://politurco.com/melek-cetinkaya-turkish-state-under-erdogan-regime-took-me-out-on-the-street.html [Accessed on 03/04/2022]

[xi] https://www.youtube.com/watch?v=tofQTvdJlqk&t=290s [Accessed on 03/04/2022]

[xii] https://ahvalnews.com/tr/melek-cetinkaya/melek-cetinkaya-avrupada-tez-konusu-oldu [Accessed on 03/04/2022]

*Recadrer l’image à partir de : https://www.tr724.com/melek-cetinkayanin-ogluna-hucre-cezasi/

15 July Melek Çetinkaya military students Posted by Beyza Nur Dag rightful struggle Turkish Air Force Academy

Cookie	Duration	Description
cookielawinfo-checkbox-analytics	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional	11 months	The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance	11 months	This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy	11 months	The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.