Onderwijsuitdagingen in Indonesië

Geschreven door Leticia Cox, Vertaald door Shoshanah Gerstenbluth

Een derde van de Indonesische bevolking bestaat uit kinderen – dat zijn ongeveer 85 miljoen jonge mensen, waarmee Indonesië het op drie na grootste kinderbestand ter wereld heeft. Onderwijs voorziet de mensheid van informatie, kennis, vaardigheden en ethiek en helpt ons onze verantwoordelijkheden tegenover de samenleving, familie en natie te begrijpen, te respecteren en na te leven. Bovendien stelt onderwijs ons in staat vooruitgang te boeken.

Onderwijs is een levenspad waarmee men leert en kennis deelt met anderen. “Onderwijs is de grote motor van persoonlijke ontwikkeling. Het is door onderwijs dat de dochter van een boer arts kan worden, de zoon van een mijnwerker het hoofd van de mijn, en het kind van landarbeiders de president van een grote natie,” aldus de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela.

In Indonesië, zoals in veel delen van de wereld, zijn kinderen verplicht twaalf jaar onderwijs te volgen. Dit bestaat uit basisonderwijs (klas 1-6), lager secundair onderwijs (klas 7-9), hoger secundair onderwijs (klas 10-12) en eventueel hoger onderwijs. Jongeren kunnen kiezen tussen openbare, niet-sektarische scholen, beheerd door het Ministerie van Nationaal Onderwijs (Kemdiknas), en religieuze (islamitische, christelijke, katholieke of boeddhistische) scholen, die semi-particulier of particulier gefinancierd worden en onder het beheer van het Ministerie van Religieuze Zaken vallen.

Meer dan twee jaar na de COVID-19-pandemie worstelen zowel studenten als docenten in Indonesië en de rest van de wereld nog steeds met een ernstige leercrisis. Een rapport uit juni 2022 van UNICEF, UNESCO, de Wereldbank en anderen onthult dat naar schatting 70 procent van de 10-jarigen wereldwijd niet in staat is om een eenvoudige tekst te begrijpen, tegenover 57 procent vóór de pandemie.

Foto van Ed Us via Unsplash

De nasleep van COVID-19.

Al vóór de COVID-19-pandemie presteerde het Indonesische onderwijssysteem onder de verwachtingen van het curriculum, met aanzienlijke verschillen in prestaties tussen geslachten, regio’s, kinderen met en zonder handicap, en andere gemarginaliseerde groepen. De meeste geteste leerlingen presteerden twee niveaus onder hun eigen klasniveau. Zo bleek dat leerlingen van groep 5 gemiddeld op het leesniveau van groep 3 zaten.

Onderzoek en veldonderzoeken wijzen uit dat een van de oorzaken hiervan een gebrek aan duidelijke leerdoelen vóór aanvang van onderwijsactiviteiten was. Zonder helderheid over de te bereiken doelstellingen hadden studenten en docenten onvoldoende richting binnen het leerproces. In sommige regio’s is er zelfs een toename in het aantal basisschoolleerlingen dat niet kan lezen bij aanvang van de schoolloopbaan.

De massale sluiting van scholen en het verlies van banen als gevolg van COVID-19 hebben deze situatie verergerd. Lagere prestaties komen sterker naar voren bij kwetsbare kinderen, waaronder kinderen uit gezinnen met lage inkomens, kinderen met een handicap en kinderen uit onderontwikkelde gebieden, die het grootste risico lopen om buiten het onderwijs te vallen.

Zelfs vóór de pandemie waren kinderhuwelijken al een probleem in sommige armere regio’s. Er zijn aanwijzingen dat het aantal kinderhuwelijken tijdens de pandemie toenam, omdat gezinnen met lage inkomens probeerden hun economische lasten te verlichten.

Kinderarbeid wordt nu vaker thuis of ter ondersteuning van het huishoudelijk inkomen verricht, bijvoorbeeld in de landbouw en visserij, omdat lockdown-maatregelen de kansen op werk verder beperkten.

Ook Indonesische kinderen met een handicap staan voor grote uitdagingen. Onderzoek heeft aangetoond dat de handicap van kinderen of hun ouders van invloed is op hun leerproces en op de kans dat ze naar school terugkeren.

Slechte onderwijsvoorzieningen en infrastructuur

Slechte voorzieningen in het onderwijs en daarboven de kwaliteit van de infrastructuur vormen een groot deel van de onderwijsuitdagingen in Indonesië. Ongeveer 75 procent van de Indonesische scholen ligt in rampgevoelige gebieden. Indonesië, dat bijna 800.000 vierkante mijl beslaat, is kwetsbaar voor aardbevingen, tsunami’s, harde wind, vulkaanuitbarstingen, aardverschuivingen en overstromingen.

Ongelijke toegang tot internet en verschillen in de bevoegdheid van leerkrachten en de kwaliteit van het onderwijs vormen eveneens grote uitdagingen bij de implementatie van afstandsonderwijs. Leren op afstand, vooral voor jonge kinderen en gezien de variatie in digitale toegang binnen het land, versterkt de ongelijkheid onder gemarginaliseerde kinderen.

Lage kwaliteit van leerkrachten

Een belangrijke oorzaak van de lage onderwijskwaliteit in Indonesië is de beperkte vaardigheid van de leerkrachten, wat vaak het gevolg is van het selectieproces. In plaats van een selectie gebaseerd op professionele onderwijzers, is het aanwervingsproces vaak gericht op het voldoen aan eisen van de ambtelijke sector.

Veel leerkrachten missen de professionaliteit om hun taken uit te voeren zoals omschreven in Artikel 39 van Wet nr. 20 van 2003: lessen plannen, uitvoeren, leerresultaten beoordelen, mentorschap en opleiding geven, onderzoek verrichten en bijdragen aan de gemeenschap.

Bij de aanwerving van leerkrachten binnen het overheidsapparaat worden doorgaans geen hoge eisen gesteld aan de didactische vaardigheden die een professionele leerkracht nodig heeft.

In een recent onderzoek scoorden docenten in het onderwijssysteem die de ‘Teacher Competency Test’ (UKG) aflegden, die hun vaardigheden in lesgeven en vakkennis test, vaak lager dan de minimale norm. Het onderzoek wijst verder uit dat een aanzienlijk aantal docenten niet voldoet aan de door de overheid gestelde normen qua opleiding: dit betreft 64,09% in het lager secundair onderwijs, 61,5% in het hoger secundair onderwijs, en 10,14% in het beroepsonderwijs.

Het leraarschap vraagt om complexe vaardigheden en een sterke motivatie om studenten te begeleiden. Tegelijkertijd ligt binnen het aanwervingsproces de nadruk op nationalisme en algemene kennis, niet op onderwijsvaardigheden.

Aankomende leerkrachten die bij de selectie van essentiële competenties het hoogst scoren, maken een schriftelijke toets over de inhoud van de vakken en lesmanagement, terwijl de professionele competentie als leerkracht niet beoordeeld wordt. In het algemeen kan de huidige aanwervingsprocedure in het ambtenarenproces niet de meest vaardige leerkrachten selecteren – de nadruk ligt op nationalisme en algemene kennis in plaats van op didactiek en passie.

In het onderwijs is een “roeping” essentieel voor een leraar: een sterke motivatie om kennis over te dragen en het potentieel van studenten te ontwikkelen. Zonder deze roeping is het moeilijk om een goede leerkracht te zijn.

Geschreven door Leticia Cox, Vertaald door Shoshanah Gerstenbluth

Verwijzingen

https://ijble.com/index.php/journal/article/view/64/71

https://www.unicef.org/eap/media/9326/file/Sit An – Indonesia case study.pdf

https://www.unicef.org/indonesia/education-and-adolescents

https://www.intechopen.com/chapters/81594

https://jakartaglobe.id/news/poor-quality-of-education-casts-shadow-on-indonesias-future-job-market

Foto omslag door Husniati Salma via Unsplash

სომხეთის გაძლიერება: დადებითი ცვლილებები განათლების სფეროში გამოწვევების ფონზე.

 

Written by Zuka Kochladze

 

სამხრეთ კავკასიის ერთ-ერთი ქვეყანა, სომხეთი, თავისი განათლების სისტემის ტრანსფორმაციას განიცდის. ბოლო წლებში გატარებულმა ადგილობრივმა ინიციატივებმა, ტექნოლოგიურ განვითარებასთან და საერთაშორისო პარტნიორებთან ერთად, მნიშვნელოვანი პროგრესი მოუტანა ქვეყნის განათლების სფეროს. ეს დადებითი ბიძგი განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რადგან სომხეთი დგას ისეთი გამოწვევების წინაშე, როგორიცაა უწყვეტი განათლების ხელმიუწვდომლობა და ლტოლვილთა შემოდინება. ამ სტატიაში, ჩვენ შევისწავლით სომხეთის მიღწევებს განათლების სისტემაში და პერსპექტიულ ცვლილებებს, რომლებსაც შეუძლიათ ქვეყნის უკეთესი მომავლის შექმნა.

Starlink-ის გავლენა: ჩატეხილი საგანმანათლებლო ხიდების აღდგენა

SpaceX-ის სატელიტური ინტერნეტ თანავარსკვლავედის პროექტის, Starlink-ის გამოჩენა გახდა ცვლილების ერთ-ერთი წამახალისებელი სომხეთში. ამ ინიციატივას, ხელმიუწვდომელ რეგიონებში მაღალსიჩქარიანი და დაბალი ლატენტური ინტერნეტის მიწოდებით, შეუძლია მოახდინოს განათლების რევოლუცია ქვეყანაში. ეს წამოწყება მიზნად ისახავს აღმოფხვრას ინტერნეტკავშირის პრობლემები, რომლებიც ბევრი მოსწავლისთვის განათლებას ხელმიუწვდომელს ქმნის. ამ ინიციატივას მნიშვნელოვანი გავლენა აქვს, განსაკუთრებით, სოფლად მცხოვრებ სტუდენტებზე, რადგან ისინი ხშირად აწყდებიან შეზღუდვებს დისტანციური სწავლების პროცესში, ვირტუალურ კლასებში მონაწილეობისას თუ ონლაინ რესურსების ძებნისას. Starlink-ის გამოჩენის დამსახურებით, ახლა მოსწავლეებს რთულად მისაწვდომ რეგიონებში აქვთ იგივე შესაძლებლობები, რაც მათ ქალაქში მცხოვრებ თანატოლებს. ახლად დამყარებული ინტერნეტკავშირი ხელს უწყობს წვდომას ონლაინ ბიბლიოთეკებზე, კვლევით მასალებსა და საგანმანათლებლო პლატფორმებზე. ეს თავისთავად აფართოებს მოსწავლეთა ცოდნის არეალს. ვირტუალური საკლასო ოთახები იძლევა საშუალებას იმისა, რომ მოსწავლეებმა დაამყარონ ურთიერთობა მასწავლებლებთან მსოფლიოს სხვადასხვა წერტილიდან, რაც ხელს უწყობს კულტურების გაცვლას და ასევე მსოფლიო პერსპექტივის დანახვას. გარდა ამისა, Starlink-ის სწრაფი და დაბალი შეფერხების ინტერნეტი ხელს უწყობს რეალურ დროში თანამშრომლობას, რაც თავის მხრივ დისტანციურ სწავლებას უფრო ინტერაქციულს და მიმზიდველს ხდის. სტუდენტებს შეუძლიათ დასვან კითხვები, მიიღონ დაუყოვნებელი გამოხმაურებები და მოიძიონ განმარტებები. ამით ისინი უკეთესად გაიგებენ და დაიმახსოვრებენ მასალას. Starlink-ის გამოჩენა არის მნიშვნელოვანი წინსვლა, რომელიც ადასტურებს, რომ ტექნოლოგიებს შეუძლიათ აღმოფხვრან საგანმანათლებლო ხარვეზები და შექმნან უფრო სამართლიანი სასწავლო გარემო.

ენერგოეფექტური ინიციატივები: მწვანე ვალდებულებები განათლების სისტემაში

სომხეთი დგამს სხვადასხვა ნაბიჯებს განათლებისთვის პრიორიტეტის მისანიჭებლად, ერთ-ერთი მათგანი არის ენერგოეფექტური ინიციატივები. ევროპის საინვესტიციო ბანკი და ევროკავშირი თანამშრომლობენ სომხეთთან და აძლევენ მას 25 მილიონი ევროს სესხს, რათა მთავრობამ ენერგოეფექტურები გახადოს პოლიკლინიკები და საბავშვო ბაღები ქვეყნის მასშტაბით. ეს ინიციატივა მიჰყვება ევროკავშირის ეკონომიკურ და საინვესტიციო გეგმას აღმოსავლეთ პარტნიორობისთვის და არის ნაწილი პროექტის “ინვესტირება მწვანე ერევანში – ენერგოეფექტურობა და მწვანე ავტობუსები”. პროექტი ინფრასტრუქტურის განვითარებასთან ერთად მიზნად ისახავს ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესებას პაციენტებისთვის, ჯანდაცვის სფეროს პერსონალისთვის, საბავშვო ბაღის ბავშვებისა და მასწავლებლებისთვის. შენობების განახლება მოიცავს მათ გამაგრებას, ფანჯრების შეცვლას და ენერგოეფექტური სისტემების დამონტაჟებას. მწვანე პრაქტიკების დანერგვით და მათთვის პრიორიტეტის მინიჭებით, ეს ინიციატივა არა მხოლოდ ამცირებს ენერგიის მოხმარებას და CO2-ის გამოყოფას, არამედ ქმნის გარემოს, რომელიც ხელს უწყობს სწავლასა და კეთილდღეობას.

იუნესკოს მხარდაჭერა: ზრუნვა განათლების ხელმისაწვდომობაზე ლტოლვილებისათვის

სომხეთის გამძლეობა კიდევ ერთხელ გამოჩნდა, იმით, თუ როგორ უპასუხა მან ქვეყანაში ლტოლვილთა ნაკადის შემოსვლას ყარაბაღის რეგიონიდან. მან გააცნობიერა, რომ მას ესაჭიროებოდა გადაუდებელი მხარდაჭერა განათლების სფეროში და ოფიციალურად მიმართა იუნესკოს დახმარებისთვის, რათა მას შესძლებოდა მოსწავლეებისთვის უწყვეტი განათლების შეთავაზება. იუნესკოს გენერალური დირექტორი, ოდრი აზულეი, მალევე გამოეხმაურა ამ თხოვნას და ხაზი გაუსვა ორგანიზაციის ერთგულებას განათლების სფეროს მიმართ. იუნესკო ეროვნულ ხელისუფლებასთან ერთად მუშაობს კომპლექსურ სამოქმედო გეგმაზე. ის იქნება ორიენტირებული ოპტიმალური სასწავლო პირობების უზრუნველყოფაზე, აკადემიურად ჩამორჩენილი მოსწავლეებისთვის დამხმარე პროგრამების ხელმისაწვდომობაზე და ფსიქოსოციალური დახმარების შეთავაზებაზე. ეს დევნილ მოსწავლეებს დაეხმარება იმ გამოწვევების დაძლევაში, რომლებსაც ისინი აწყდებიან. დევნილი ბავშვებისთვის განათლების უწყვეტად მიწოდების ვალდებულება სომხეთის მზადყოფნას აჩვენებს, შექმნას სტაბილური და მზრუნველი გარემო მიუხედავად სირთულეებისა.

Teach for Armenia: საგანმანათლებლო ტრანსფორმაციის სხივი

მიუხედავად არსებული გამოწვევებისა და გარდაქმნებისა, Teach For Armenia იმედის სხივად გვევლინება. ის არის არაკომერციულ ორგანიზაცია, რომელიც წარმოიდგენს ისეთ მომავალს, სადაც ყველა ბავშვს, სოციალური მდგომარეობის მიუხედავად, აქვს წვდომა მაღალი ხარისხის განათლებაზე. Teach For Armenia-ს მისიაა, წაახალისოს ლიდერთა ნაკადი, რომლებსაც აქვთ სურვილი შექმნან პოზიტიური ცვლილებები. ამ მიზნით, Teach For Armenia ახორციელებს “სერონდიის” ინიციატივას, რომელიც წარმოადგენს მოდელს სომხეთის საჯარო სკოლების ტრანსფორმაციისთვის. „სეროონდი“ წარმოადგენს განათლებისადმი ჰოლისტურ მიდგომას, რომელიც აღიარებს, რომ ტრადიციულმა სისტემებმა შეიძლება ვერ უპასუხონ მოსწავლეთა მრავალფეროვან საჭიროებებს. აკადემიურ წარმატებასთან ერთად, „სეროონდი“ სოციალური და ემოციური სწავლების პრიორიტეტიზაციას აყენებს დღის წესრიგში, რაც ისახავს მიზნად შექმნას უფრო სამართლიანი და ეფექტური განათლების სისტემა. პროგრამა ფოკუსირებულია ინდივიდუალურ სასწავლო გეგმებზე, ოჯახების მხარდაჭერაზე და ჰოლისტურ სასწავლო გარემოს შექმნაზე, რაც მორგებულია სომხეთის მიზნებზე, შექმნას მრავალმხრივი და გამძლე პიროვნებები.

დასკვნა: განათლების ნათელი მომავალი სომხეთში

სომხეთის საგანმანათლებლო სფერო დადებით მეტამორფოზს განიცდის, რომელსაც ბიძგს აძლევს ტექნოლოგიური ინოვაციები, საერთაშორისო თანამშრომლობა და ადგილობრივი ინიციატივების ერთგულად შესრულება. Starlink-ის გამოჩენა ქვეყანაში აკავშირებს რთულად მისაწვდომ რეგიონებს ინტერნეტთან, რაც საგანმანათლებლო შესაძლებლობების გათანაბრებას უწყობს ხელს. ენერგოეფექტური პროექტები კი ხაზს უსვამს სომხეთის ერთგულებას შექმნას ხელისშემწყობი სასწავლო გარემო. UNESCO-ს მხარდაჭერა დევნილების მიმართ განათლების სფეროში და Teach For Armenia-ს ტრანსფორმაციული ინიციატივები ხაზს უსვამს ქვეყნის გამძლეობას და მის ჯიუტ მიზანს, რომელიც არის უკეთესი მომავლის შექმნა. განათლებისადმი სომხეთის ერთგულება იმედის მომცემი სხივია, რომელიც შთააგონებს თაობებს გადალახონ სირთულეები, შეიძინონ ცოდნა და შეიტანონ წვლილი საზოგადოების კეთილდღეობაში. სწორედ განათლებაა ის გზა, რომლის მეშვეობითაც ბავშვებს სომხეთში შეუძლიათ იპოვონ ის ინსტრუმენტები, რომლებსაც ნათელი მომავლის შექმნაში გამოიყენებენ, კონფლიქტის ციკლს გაარღვევენ და მშვიდობასა და სტაბილურობას გააძლიერებენ რეგიონში. როცა სომხეთი ებრძვის სხვადასხვა გამოწვევებს, ერთობლივი ძალისხმევა ინდივიდების, ორგანიზაციებისა და საერთაშორისო თანამშრომლობების, აშენებს გზას ინკლუზიურ, დაკავშირებულ და გამძლე საგანმანათლებლო ლანდშაფტისაკენ. ბოლო დროს მიღწეული პროგრესი იმედის მომცემია და ასახავს ერთგულებას სახელმწიფოსი განათლების გაუმჯობესების მიმართ. ის ასევე წარმოაჩენს განათლების ტრანსფორმაციულ ძალას, რომელსაც შეუძლია უკეთესი მომავალი შეუქმნას სომხეთსა და მისი ბავშვებს. განათლებაში მუდმივი მხარდაჭერითა და ინვესტიციით, სომხეთი შეძლებს თავის გამოწვევებთან გამკლავებას და ისეთი საზოგადოების შექმნას, სადაც თითოეულ ბავშვს განვითარებისა და თავისი სრული პოტენციალის გამოყენების შესაძლებლობა ექნება. ერთად შეგვიძლია უზრუნველვყოთ, რომ განათლება პროგრესის ქვაკუთხედად დარჩეს და პოზიტიური ცვლილებების კატალიზატორი გახდეს სომხეთში.

 

წყაროები:

Frąckiewicz, M. (n.d.). Starlink in Armenia: A New Frontier for Education and Healthcare. Retrieved from https://ts2.space/en/starlink-in-armenia-a-new-frontier-for-education-and-healthcare/#gsc.tab=0

EIB. (n.d.). Armenia: EIB provides €25 million to support energy efficiency renovations in Yerevan. Retrieved from https://www.eib.org/en/press/all/2023-480-armenia-eib-provides-eur25-million-to-support-energy-efficiency-renovations-in-yerevan

EIB. (n.d.). More than 30,000 children have fled their homes since the escalation of hostilities in their communities two weeks ago. UNICEF warns all are at risk of deteriorating mental health without immediate support. Retrieved from https://www.unicef.org/armenia/en/press-releases/refugee-children-arriving-armenia-showing-signs-severe-psychological-distress-unicef

UNESCO. (n.d.). Armenia: UNESCO send emergency mission to assist refugee welcome. Retrieved from https://www.unesco.org/en/articles/armenia-unesco-send-emergency-mission-assist-refugee-welcome

Teach For Armenia. (n.d.). In Leap 2023 Challenge. Retrieved from https://solve.mit.edu/challenges/2023-leap-challenge/solutions/74845

Featured image by Janko Ferlič from Unsplash

Indigenous Languages: An extinction of interwoven narratives

Written by Caren Thomas

The world is a mosaic of culture and diversity. However, there is a continuous depletion in the inclusion of indigenous languages within this mosaic. The way in which conversation revolves around indigenous languages shows us that universality continues to remain a mirage.

We need to recognise the beauty and enrichment that comes from these languages. It spreads awareness about the language, cultures and traditions. Indigenous languages inform us about a community that has been wiped from the face of the earth. Indigenous languages contain intricate threads that help weave together identities and histories. The presence of the rich cultural heritage and other vibrant expressions and traditional knowledge in the form of ancestral wisdom from these indigenous languages recognises the need to be preserved and revitalised.

Revival of what is lost helps develop identities of potential persons who belong to these communities and are unaware of the same. Society must realise that recognition and revival of indigenous languages go beyond linguistic diversity. Acknowledging these indigenous languages is a sign of recognising and respecting the presence of these otherwise unknown communities. Furthermore, it is a recognition of the rights and contributions of the people within these indigenous communities.

The UN Declaration on the Rights of Indigenous Peoples clearly indicates, particularly through Article 13, the right to languages as a right for indigenous peoples. Boosting this element among indigenous communities enhances their position in the political, economic, social and cultural spheres. This will be a step closer to ending all forms of discrimination and eliminating much of the oppression and marginalisation they encounter daily. All indigenous peoples are entitled to all human rights recognised under international law. It needs to be reaffirmed that there is no discrimination regarding the promotion and protection of the rights of indigenous peoples. 

Your language is a part of your identity, and eradication of this due to various circumstances, including but not limited to colonialism, forced assimilation, and the influence of other dominant languages, is a devastating blow to the overall growth of the individual and the concerned indigenous communities.

Revival of these indigenous languages is necessary for the upbringing and education of the children within these communities. This will also ensure it is in line with the rights of the child. This will also help achieve a cultural resurgence. However, there is a decline in the transmission of indigenous languages from one generation to the next generation. It may always remain a missing piece in the narrative.

How do we take this leap towards achieving universality regarding indigenous languages? As a society, we must establish worthwhile and sustainable solutions that future generations can carry out to avoid the further extinction of indigenous languages. Even though there are treaties and agreements, States must maintain a positive partnership with these indigenous peoples. Steps must be taken to encourage intergenerational transmission of Indigenous languages. This would help empower younger generations to reconnect with their ancestral background through their linguistic roots. This will ensure that these interwoven narratives will help create a leap towards universality and may flourish for years to come.

Photo by Ken Kahiri on Unsplash

Discover the world with Her Atlas: a comprehensive tool that portrays the girls’ struggle with systematic discrimination

Written by Alexandra Druegscu-Radulescu

HerAtlas Presentation document by UNESCO

Education is a fundamental human right. It allows people to ensure their survival, enhance their skills and grow their passion. Unfortunately, not everyone has an equal chance of accessing educational facilities. There is a noticeable discrepancy between the educational rights of women and men. Despite the existence of the Convention against Discrimination in Education, ratified by 109 states and recognized by international law, empirical evidence illustrates that boys are more likely to be enrolled in schools. The convention states, amongst other things, that primary school should be free and compulsory and secondary education in different forms accessible to all. Furthermore, it emphasizes the importance of prohibiting gender inequality. Unfortunately, girls suffer from systematic setbacks, whether we talk about being discouraged from choosing careers in stereotypically masculine domains such as STEM, or issues such as child marriage. UNESCO tries to promote this through various projects and movements. One of its latest releases is Her Atlas, an interactive meant to spread awareness on access to education for girls in various states of the world. It is part of the strategy for Gender Equality in and through Education, and it has as its primary goal monitoring and increasing public understanding of the hardships women face in various countries.

Her Atlas is a database of all countries in the world. It follows 12 indicators based on which each state receives a score. While some parts might seem technical, anyone can understand the main points. You can either download the databases on an Excel sheet or pick a specific state you are interested in and you will see graphs on the item of interest. With a very easy to get around interface, it can be a great tool for academics and curious minds alike. Some of you might wonder: “Why should I care about Her atlas?”. The answer to this question is relatively complex. If you work in the field of human rights, having a place where all the needed information on the status of access to education for girls is centralized is particularly convenient. If your work does not require the use of such knowledge, this tool remains relevant. Despite education being a central part of our development, girls are deprived throughout the world of it. Taking a look at Her Atlas can give any individual a better comprehension of the state of the world and dismantle urban myths, such as the fact that our world reached complete gender equality. The reality is that girls and women are a vulnerable category, facing discrimination due to an inherently patriarchal society, that has preconceived ideas about girls embedded.

Her Atlas analyses 12 indicators to rate states on a scale from 1 to 5. They are all relevant for offering a relatively comprehensive analysis of the inclusion of girls and women in education. [i]The rest of this article will briefly summarize these indicators.

Party to UNESCO Convention against Discrimination in Education

UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

This convention is relevant since it is the first legally binding international document related to the right to education. All signatories have the obligation under international law to respect the provisions of it.

Party to UN Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against women

UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Unlike the previous convention, the UN Convention on the Elimination of all Forms of Discrimination against Women primarily offers recommendations to signatory countries, instead of imposing implementation. However, it is considered one of the most comprehensive documents on the topic, summarizing the fundamental principles of overcoming discriminatory practices against women.

Constitution enshrines the right to education for all girls and women

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Besides international documents, constitutional rights play a crucial role in ensuring that girls have proper access to education. The constitution is the fundamental law of every state, meaning that the existence of protective measures for girls contributes to the proliferation of further such legislation.

Legislation enshrines the right to education for all girls and women

UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Through legislation, the Constitution is implemented at the practical level. This indicator ensures that the data collected in Her Atlas includes the real-life implementation of the indicators.

The legal framework guarantees compulsory education (9+ years)

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Compulsory education ensures that everyone regardless of gender, social status, ethnicity, race, or sexual orientation can complete their studies. Therefore, such an implementation decreases the chances of discrimination against girls and women when trying to attend school.

The legal framework guarantees free education (12+ years)

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Free education ensures that school does not become a luxury that only a few can attend. If given the option, impoverished families might be inclined to choose to educate the boys, leaving the girls at home. If classes are free and compulsory, families would be encouraged and more willing to send their girls to school.

The legal framework guarantees free and compulsory pre-primary education

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Pre-primary education could play a role in the future development of children. Ensuring that every girl can attend would relatively level the playing field between boys and girls, giving them the same preparation from their early beginnings.

The legal framework guarantees equal access to post-secondary education

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Post-secondary education, whether vocational or academic, increases the chances of employment of an individual. Unfortunately, especially in developing countries, a gap is identified between the number of women and men attending post-secondary schools.

The legislation sets the minimum age of marriage for girls at 18 years

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Child marriage is one of the biggest threats to a girl’s education and development. This discriminatory practice usually leads to girls dropping out of school to raise children. Prohibiting child marriage can decrease the percentage of girls forced to put a stop to their educational preparation.

The minimum age of employment is aligned with the end of compulsory education

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

The minimum employment age ensures children are not forced into choosing to work instead of finishing their studies. This happens primarily in impoverished areas, where children become a means of supporting the family. Girls are particularly vulnerable to child labor, given the embedded idea that a girl`s education is not as worthy of an investment as the education of a boy.

The legal framework protects from violence within educational institutions

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Violence affects children regardless of gender, but it is used as a form of gender discrimination. It is paramount to ensure a safe environment for children for proper development. 

The legal framework protects the right to education of pregnant and parenting girls

 UNESCO (https://en.unesco.org/education/girls-women-rights )

Pregnancy and raising a child are one of the causes of school drop-out among girls and women. Offering specific rights to people in such instances, the chances of finishing their education increases.

As seen previously, Her Atlas analyses various factors in its database. Regardless of your profession, it is worth checking out the website. It could answer some questions about the state of women`s rights and maybe even give a broader perspective on how countries situate themselves in the fight for gender equality.

Featured image by Nikhita S on Unsplash

[i] https://plus.google.com/+UNESCO. (2019, June 25). Her Atlas. UNESCO. https://en.unesco.org/education/girls-women-rights